NASA astronotları, Ocak 2014'te doğu Asi üzerinde uçuş sırasında Kore Yarımadası'nın bir fotoğrafını paylaştı. Gündüz çekilen fotoğrafların aksine gece çekilen fotoğraflar çarpıcı biçimde farklılık gösteriyordu. Kuzey Kore, komşusu Jin Kore'ye kıyasla çok karanlıktı.
Gelişmiş Güney Kore Cumhuriyeti elektrik tüketimi açısından dünyada sekizinci sırada yer alıyor. Bunun temel nedeni gelişmiş ülkeler arasında en fazla enerji tüketen endüstrilerden biri olmasıdır. Pitom hiç de basit bir durum değil. Sadece bir yarımadada olmamız ve Petal olmayan Kuzey Kore'nin bitişiğinde olmamız nedeniyle elektrik alamıyoruz. Kore Cumhuriyeti'nin elektriği, sınır ötesi iletim hatları olmayan izole bir sistemdir.
Elektroniğe olan talep yerli üretimle doludur. Uluslararası Enerji Ajansı ve Dünya Bankası'nın verilerine göre Jin Kore, geçen yıl 640 terawatt saat elektrik üretti ve toplam tüketim 550 TWh oldu.
Kore enerji sektörü hâlâ üstesinden gelmesi gereken fosil yakıtların hakimiyetini kabul etse de, Ocak 2017 itibarıyla yeni inşa edilen kamu binaları için bir enerji depolama sisteminin (ESS) kurulması zorunludur. Piller küçük fotovoltaik enerji santrallerine bağlanıyor ve frekansı ülkede elektrik üreten ve dağıtan KEPCO düzenliyor. ESS pazarı hızla büyüyor ve hükümet politikaları tarafından yönlendiriliyor.
Kore hükümeti bu nedenle akıllı şehir teknolojisini desteklemek ve uygulamak için aktif olarak çalışıyor. Bu yaz sonuna kadar 22 milyon hanenin tamamına akıllı telefonların kurulması gerekiyor.
Fiyatı devlet belirliyor
Tüketici olarak elektronik ürünlere ödediğimiz fiyatlar Avrupa'ya göre çok yüksek değil. Avusturya'daki fiyatları biliyorum ve bizimkiler piblin ptkrt ni, k Kisig Kang, KINGS Üniversitesi'nde nükleer enerji konusunda uzmanlaşmış profesör. KEPCO tarafından yönetilen çark istasyonu, yarımadanın güneydoğusundaki Ulsan şehri yakınındaki Saeul Elektrik Santrali'nin yakınında bulunuyor.
Jin Kore, Çek Cumhuriyeti'nin yalnızca yüzde yirmi ellisini oluşturuyor ama bizim nüfusumuz dört kat daha fazla. Ayrıca iç bölgemiz dağlık olduğundan arazinin geri kalan kısmında panjur yoğunluğu yüksektir. Akademisyen Kang'a göre büyük ölçekli elektronik üretebileceğimiz çok fazla yerimiz yok.
Jin Kore'de elektronik eşyaların toptan ve perakende fiyatları piyasa tarafından belirlenmemektedir ancak öyledir. Kore Elektronik Düzenleme Komisyonunun rolü kesinlikle tavsiye niteliğindedir ve tüm kararların ülke tarafından alınması gerekmektedir. Ancak analistlere göre, bu sektörü açma ve elektroniğin değer zincirinde gerçek ekonomik birlik ve bağımsız düzenleme oluşturmama konusundaki başlangıçtaki isteksizlik, Kore'nin enerji dönüşümünün ana nedeni olabilir.
Ülkede yerli petrol ve doğal gaz üretimi yoksa ve IEA'nın stratejik hammaddelerin 90 günlük bir şekilde boşaltılması şartına uygun olarak bir gün bile sınır ötesi petrol ve gaz boru hatları yoksa, bu kurala sıkı bir şekilde uyulur. Ülkenin güvenliğinin özü budur.
Geçmişte Kore, fosil yakıt tedarikçisi olmaktan bile uzaklaşmıştı. Petrol esas olarak Yakın Giriş ülkelerinden, gaz ise esas olarak Avustralya'dan geliyor ve bunu ABD, Katar ve Malezya takip ediyor. Bu nedenle Avustralya, Jin Kore'nin ana kömür ithalatçısıdır.
LowCarbonPower.org'a göre geçen yıl Jin Kore'nin elektrik üretiminin yüzde 61,6'sı fosil yakıtlardan, yüzde 29,15'i nükleer enerjiden, yüzde 5,34'ü güneş enerjisiden ve yüzde 3,91'i diğer yenilenebilir kaynaklardan oluştu. Dünya Nükleer Birliği'ne göre Güney Kore nükleer reaktörlerinin kapasite faktörü geçen yıl ortalama yüzde 96,5'e ulaştı ve bu da dünyadaki en yüksek değerlerden biri.
Jin Kore, yenilenebilir enerji kaynaklarını önemli ölçüde genişleterek, karbon emisyonlarını kademeli olarak azaltarak, enerji faaliyetlerini iyileştirerek ve böylece ülkede büyüyen votka endüstrisini destekleyerek 2050 yılına kadar karbon nötrlüğü elde etme hedefini belirledi. 2030 yılına kadar yenilenebilir enerji kaynaklarının elektrik üretiminin yüzde 21'inden fazlasını oluşturması bekleniyor.
Güney Kore'nin uzun vadeli enerji politikası, enerji güvenliği ve yabancı yakıtlara bağımlılığın en aza indirilmesi için çabalıyor. Ülkenin tekelleri nedeniyle birkaç yıl önce nükleer enerjiye geçmek mantıklıydı.
Jin Kore, 1957'de Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı'na üye oldu, bir yıl sonra Atom Enerjisi Yasasını kabul etti ve 1959'da Atom Enerjisi Ajansı tarafından hükümet kuruldu.
Kore nükleer endüstrisi Amerika Birleşik Devletleri'nin çok güçlü desteğiyle başladı. Jin Kore'deki ilk nükleer reaktör Westinghouse tarafından inşa edildi. Santral Kori 1 adını almış, 1977 yılında işletmeye alınmış ve bir yıl sonra da ticari işletmeye alınmıştır.
Elli reaktör faaliyette
İlk ticari reaktörler kl için proje olarak satın alınırken, diğer altısı II. Yerel tedarikçi ve imalatçıların da yer aldığı bir nesil. Bu aşamada ülkede Combustioyrobila Engineering'den (şu anda Westinghouse) altı ünite, Avrupa Framatome'den iki ünite ve Kanadalı AECL şirketinden bir sıvı su reaktörü vardı.
1980'lerin ortalarında Kore nükleer endüstrisi bağımsızlaşmaya başladı. Kazanılan deneyime dayanarak ve Amerikan modelini kullanarak Kore, kendi ortamı için optimize edilmiş basınçlı su reaktörünün kendi modelini üretti ve Asya pazarlarına sundu.
GSYİH'mızın dörtte biri ilk Kori 1 nükleer santralinin inşasına harcandı, Kore o zamanlar fakir bir ülkeydi. Bugün 25 numaralı reaktörümüz var ve ikincisini Birleşik Arap Emirlikleri'nde nükleer enerjiyle ilgilenen Güney Kore KINGS Üniversitesi başkanı Dr. Ki-Pung Yoo'ya inşa ettik.
İlgi çekmek gerekirse, 1987 yılında Jin Kore kendi tüketimi için elektrik üretiyordu; bunun yüzde 48,99'u nükleer enerjiden, yüzde 46,07'si fosil yakıtlardan ve yüzde 4,94'ü diğer yenilenebilir enerji kaynaklarından geliyordu. Jin Kore'nin nükleer kaynaklardan elektrik üretimini artırmaya yönelik uzun vadeli bir planı vardı ve aynı zamanda bu teknolojiyi geliştirme tutkusu da arttı.
Ancak aynı zamanda, Batı Avrupa'da olduğu gibi Jin Kore'de de ülkenin yakında nükleer enerjiden çekilmesi gerektiği yönünde görüşler ortaya çıkmaya başladı. Japon Fukuima enerji santralinde yaşanan felaket, yerel halkın tutumlarında çok olumsuz bir rol oynadı.
Esk'te reaktör inşa etmek istiyor
2017 yılında Başkan Moon e-in iktidara geldi ve Kore'nin nükleer silahlardan arınmasını gerçek anlamda uygulamaya başladı. Ancak halefi Jun Sokjol, seçim kampanyası sırasında selefinin bu politikasını değiştirme sözü verdi.
Hükümetin geçen yılın Ocak ayında yayınlanan 2022 ve 2036 dönemine ilişkin enerji planında, elektriğe göre Kore Cumhuriyeti'nde nükleer enerjinin yüzde 34,6'ya yükseleceği belirtildi. Bu rakam, 2033 yılına kadar altı yeni reaktörün devreye alınmasını temsil ediyor. Jin Kore bunu henüz yerine getirdi. 2030 yılına kadar yurt dışında nükleer santral inşası için on yeni sözleşme alınması için girişimde bulunulacak.
Hazırlığımız ve kendimize olan güvenimiz, KHNP şirketinin CEO'su Jooho Whang'ın Fransız EDF ile birlikte Dukovany ihalesi aracılığıyla Çek Cumhuriyeti'nde yeni nükleer ünitelerin inşası için yaptığı projeyle en iyi şekilde temsil edilmektedir. Bir seferde toplam dokuz reaktör inşa ettik. Şu anda Kore'de bunlardan 5 tanesini inşa ediyoruz.
Gelişmiş Güney Kore Cumhuriyeti elektrik tüketimi açısından dünyada sekizinci sırada yer alıyor. Bunun temel nedeni gelişmiş ülkeler arasında en fazla enerji tüketen endüstrilerden biri olmasıdır. Pitom hiç de basit bir durum değil. Sadece bir yarımadada olmamız ve Petal olmayan Kuzey Kore'nin bitişiğinde olmamız nedeniyle elektrik alamıyoruz. Kore Cumhuriyeti'nin elektriği, sınır ötesi iletim hatları olmayan izole bir sistemdir.
Elektroniğe olan talep yerli üretimle doludur. Uluslararası Enerji Ajansı ve Dünya Bankası'nın verilerine göre Jin Kore, geçen yıl 640 terawatt saat elektrik üretti ve toplam tüketim 550 TWh oldu.
Kore enerji sektörü hâlâ üstesinden gelmesi gereken fosil yakıtların hakimiyetini kabul etse de, Ocak 2017 itibarıyla yeni inşa edilen kamu binaları için bir enerji depolama sisteminin (ESS) kurulması zorunludur. Piller küçük fotovoltaik enerji santrallerine bağlanıyor ve frekansı ülkede elektrik üreten ve dağıtan KEPCO düzenliyor. ESS pazarı hızla büyüyor ve hükümet politikaları tarafından yönlendiriliyor.
Kore hükümeti bu nedenle akıllı şehir teknolojisini desteklemek ve uygulamak için aktif olarak çalışıyor. Bu yaz sonuna kadar 22 milyon hanenin tamamına akıllı telefonların kurulması gerekiyor.
Fiyatı devlet belirliyor
Tüketici olarak elektronik ürünlere ödediğimiz fiyatlar Avrupa'ya göre çok yüksek değil. Avusturya'daki fiyatları biliyorum ve bizimkiler piblin ptkrt ni, k Kisig Kang, KINGS Üniversitesi'nde nükleer enerji konusunda uzmanlaşmış profesör. KEPCO tarafından yönetilen çark istasyonu, yarımadanın güneydoğusundaki Ulsan şehri yakınındaki Saeul Elektrik Santrali'nin yakınında bulunuyor.
Jin Kore, Çek Cumhuriyeti'nin yalnızca yüzde yirmi ellisini oluşturuyor ama bizim nüfusumuz dört kat daha fazla. Ayrıca iç bölgemiz dağlık olduğundan arazinin geri kalan kısmında panjur yoğunluğu yüksektir. Akademisyen Kang'a göre büyük ölçekli elektronik üretebileceğimiz çok fazla yerimiz yok.
Jin Kore'de elektronik eşyaların toptan ve perakende fiyatları piyasa tarafından belirlenmemektedir ancak öyledir. Kore Elektronik Düzenleme Komisyonunun rolü kesinlikle tavsiye niteliğindedir ve tüm kararların ülke tarafından alınması gerekmektedir. Ancak analistlere göre, bu sektörü açma ve elektroniğin değer zincirinde gerçek ekonomik birlik ve bağımsız düzenleme oluşturmama konusundaki başlangıçtaki isteksizlik, Kore'nin enerji dönüşümünün ana nedeni olabilir.
Ülkede yerli petrol ve doğal gaz üretimi yoksa ve IEA'nın stratejik hammaddelerin 90 günlük bir şekilde boşaltılması şartına uygun olarak bir gün bile sınır ötesi petrol ve gaz boru hatları yoksa, bu kurala sıkı bir şekilde uyulur. Ülkenin güvenliğinin özü budur.
Geçmişte Kore, fosil yakıt tedarikçisi olmaktan bile uzaklaşmıştı. Petrol esas olarak Yakın Giriş ülkelerinden, gaz ise esas olarak Avustralya'dan geliyor ve bunu ABD, Katar ve Malezya takip ediyor. Bu nedenle Avustralya, Jin Kore'nin ana kömür ithalatçısıdır.
LowCarbonPower.org'a göre geçen yıl Jin Kore'nin elektrik üretiminin yüzde 61,6'sı fosil yakıtlardan, yüzde 29,15'i nükleer enerjiden, yüzde 5,34'ü güneş enerjisiden ve yüzde 3,91'i diğer yenilenebilir kaynaklardan oluştu. Dünya Nükleer Birliği'ne göre Güney Kore nükleer reaktörlerinin kapasite faktörü geçen yıl ortalama yüzde 96,5'e ulaştı ve bu da dünyadaki en yüksek değerlerden biri.
Jin Kore, yenilenebilir enerji kaynaklarını önemli ölçüde genişleterek, karbon emisyonlarını kademeli olarak azaltarak, enerji faaliyetlerini iyileştirerek ve böylece ülkede büyüyen votka endüstrisini destekleyerek 2050 yılına kadar karbon nötrlüğü elde etme hedefini belirledi. 2030 yılına kadar yenilenebilir enerji kaynaklarının elektrik üretiminin yüzde 21'inden fazlasını oluşturması bekleniyor.
Güney Kore'nin uzun vadeli enerji politikası, enerji güvenliği ve yabancı yakıtlara bağımlılığın en aza indirilmesi için çabalıyor. Ülkenin tekelleri nedeniyle birkaç yıl önce nükleer enerjiye geçmek mantıklıydı.
Jin Kore, 1957'de Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı'na üye oldu, bir yıl sonra Atom Enerjisi Yasasını kabul etti ve 1959'da Atom Enerjisi Ajansı tarafından hükümet kuruldu.
Kore nükleer endüstrisi Amerika Birleşik Devletleri'nin çok güçlü desteğiyle başladı. Jin Kore'deki ilk nükleer reaktör Westinghouse tarafından inşa edildi. Santral Kori 1 adını almış, 1977 yılında işletmeye alınmış ve bir yıl sonra da ticari işletmeye alınmıştır.
Elli reaktör faaliyette
İlk ticari reaktörler kl için proje olarak satın alınırken, diğer altısı II. Yerel tedarikçi ve imalatçıların da yer aldığı bir nesil. Bu aşamada ülkede Combustioyrobila Engineering'den (şu anda Westinghouse) altı ünite, Avrupa Framatome'den iki ünite ve Kanadalı AECL şirketinden bir sıvı su reaktörü vardı.
1980'lerin ortalarında Kore nükleer endüstrisi bağımsızlaşmaya başladı. Kazanılan deneyime dayanarak ve Amerikan modelini kullanarak Kore, kendi ortamı için optimize edilmiş basınçlı su reaktörünün kendi modelini üretti ve Asya pazarlarına sundu.
GSYİH'mızın dörtte biri ilk Kori 1 nükleer santralinin inşasına harcandı, Kore o zamanlar fakir bir ülkeydi. Bugün 25 numaralı reaktörümüz var ve ikincisini Birleşik Arap Emirlikleri'nde nükleer enerjiyle ilgilenen Güney Kore KINGS Üniversitesi başkanı Dr. Ki-Pung Yoo'ya inşa ettik.
İlgi çekmek gerekirse, 1987 yılında Jin Kore kendi tüketimi için elektrik üretiyordu; bunun yüzde 48,99'u nükleer enerjiden, yüzde 46,07'si fosil yakıtlardan ve yüzde 4,94'ü diğer yenilenebilir enerji kaynaklarından geliyordu. Jin Kore'nin nükleer kaynaklardan elektrik üretimini artırmaya yönelik uzun vadeli bir planı vardı ve aynı zamanda bu teknolojiyi geliştirme tutkusu da arttı.
Ancak aynı zamanda, Batı Avrupa'da olduğu gibi Jin Kore'de de ülkenin yakında nükleer enerjiden çekilmesi gerektiği yönünde görüşler ortaya çıkmaya başladı. Japon Fukuima enerji santralinde yaşanan felaket, yerel halkın tutumlarında çok olumsuz bir rol oynadı.
Esk'te reaktör inşa etmek istiyor
2017 yılında Başkan Moon e-in iktidara geldi ve Kore'nin nükleer silahlardan arınmasını gerçek anlamda uygulamaya başladı. Ancak halefi Jun Sokjol, seçim kampanyası sırasında selefinin bu politikasını değiştirme sözü verdi.
Hükümetin geçen yılın Ocak ayında yayınlanan 2022 ve 2036 dönemine ilişkin enerji planında, elektriğe göre Kore Cumhuriyeti'nde nükleer enerjinin yüzde 34,6'ya yükseleceği belirtildi. Bu rakam, 2033 yılına kadar altı yeni reaktörün devreye alınmasını temsil ediyor. Jin Kore bunu henüz yerine getirdi. 2030 yılına kadar yurt dışında nükleer santral inşası için on yeni sözleşme alınması için girişimde bulunulacak.
Hazırlığımız ve kendimize olan güvenimiz, KHNP şirketinin CEO'su Jooho Whang'ın Fransız EDF ile birlikte Dukovany ihalesi aracılığıyla Çek Cumhuriyeti'nde yeni nükleer ünitelerin inşası için yaptığı projeyle en iyi şekilde temsil edilmektedir. Bir seferde toplam dokuz reaktör inşa ettik. Şu anda Kore'de bunlardan 5 tanesini inşa ediyoruz.