BENGALURU: Ahmedabad merkezli Fiziksel Araştırma Laboratuvarı (PRL), Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya’dan bilim adamlarından oluşan bir ekip, benzersiz bir antik antik grup keşfetti. Ay- Ay bazaltlarının kökeni için yeni bir senaryo öneren bazaltik göktaşları, göre ISRO.
Uzay Bölümü’nün bir parçası olan PRL, fizik, uzay ve atmosfer bilimleri, astronomi, astrofizik ve güneş fiziği ile gezegen ve yer bilimleri gibi seçilmiş alanlarda temel araştırmalar yürütür.
Hindistan Uzay Araştırma Örgütü (ISRO) Perşembe günü yaptığı açıklamada, AyÇıplak gözle görülebilen ve “kısrak” olarak bilinen karanlık bölgeler, güneş sisteminin şiddetli tarihinin kalıntılarıdır. Ancak, Dünya’daki bu çılgın olayların hiçbir kaydı yok.
Milyarlarca yıldır çok az değişen Ay, bize geçmişi düşünmemiz için bir pencere sunuyor. Ay’ın yakın tarafında Dünya’dan görülebilen geniş kısrak alanlarının çoğunlukla volkanik kayalardan oluşan bazalt olduğu belirtildi.
Bengaluru merkezli ulusal uzay ajansı, bu bölgelerin, malzemeyi günümüz kayalarına eritip kristalleştiren ısı kaynaklarının neler olduğu hakkında bilgi sağlamanın yanı sıra, ayın nasıl soğuduğu ve geliştiğinin anahtarı olduğunu söyledi.
Apollo, Luna ve Chang’E-5 misyonları, Dünya’ya kapsamlı bir kısrak bazalt koleksiyonu getirdi. 3.8-3.3 Ga (Ga bir milyar yıldır) yaşına tarihlenen Apollo kısrak bazaltları, Procellarum KREEP Terrane (PKT) olarak bilinen potasyum, nadir toprak elementleri ve fosfor açısından çok zengin bir bölgeden toplanmıştır. kayıt edilmiş. KREEP, potasyum (kimyasal sembol – K), nadir toprak elementleri (REE) ve fosfor (kimyasal sembol – P) içeren bir yerin kısaltmasıdır.
Bunlar, KREEP açısından zengin bazaltlarla sonuçlanan kayaları eritmek için ısı sağlayan radyoaktif elementler açısından zengindir. ISRO’ya göre PRL, ABD ve Japonya’dan bilim adamlarından oluşan ekip, ayda çok düşük KREEP seviyelerine sahip benzersiz bir eski bazalt göktaşı grubu buldu.
Bu, bu göktaşlarının PKT’den farklı bir bölgeden gelmiş olması gerektiğini düşündürür.Bu çalışmada incelenen örnekler şunlardır: 1988’de Antarktika’da bulunan ve Japonya Ulusal Kutup Araştırmaları Enstitüsü tarafından toplanan Ay göktaşı Asuka-881757; 1999’da Güney Afrika’nın Kalahari Çölü’nde ve Rusya’nın Luna-24 misyonu tarafından toplanan örnekler” denildi.
ISRO, hesaplamaların, bu bazaltın, Dünya ve Mars gibi diğer karasal cisimlerdekine benzer şekilde, Ay’daki düşük basınçlı erimenin sonucu olması gerektiğini gösterdiğini belirtti. Ayrıca bu bazaltın Ay’ın iç kısmının serin, sığ ve bileşimsel olarak farklı bir kısmından geldiğini de ortaya koyuyorlar.
Bu bulgu, Ay’ın içinin küresel olarak 4.3-3.9 Ga’dan bazaltik magmatizma şeklinde eriyip daha sonra PKT bölgesinde (3.8-3.0 Ga) daha yerel bir senaryoya dönüştüğünü gösteriyor.Bu yeni sonuçlar, şu anda önerilen bazalt oluşum senaryolarına meydan okuyor ve Uzay ajansı, küresel olarak Ay’da daha yaygın olan ek yeni rejim” dedi.