Ukraynalı çiftçilerin tahıl satma imkanı yok, limanlar Rus ordusu tarafından engellendi

MyHoca

New member
Hasatın yüzde doksanı genellikle çiftçi tarafından Karadeniz kıyısında bulunan Odessa’daki limandan ihraç ediliyordu. Bu yıl, muazzam nakliye fiyatları ve Rusya’nın liman ablukası nedeniyle bu henüz bir seçenek değil.


Ancak o, aynı sorunla karşı karşıya olan birçok Ukraynalı çiftçiden sadece biri. 67 yaşındaki çiftçi, geleceği nasıl gördüğü sorulduğunda, “Bunun hakkında konuşmak bile acı verici” diyor.


Temmuz ayında Moskova, Ukrayna tarım ürünleri taşıyan gemilerin Karadeniz üzerinden dünyaya yelken açmasına izin veren bir anlaşmadan çekildi. Sözde tahıl anlaşmasına BM ve Türkiye temsilcileri arabuluculuk yaptı ve AB Konseyi’nin internet sitesine göre, yürürlüğe girdiği yıl boyunca yaklaşık 33 milyon ton tahıl ve diğer gıda maddeleri ihraç edildi.


Rusya o zamandan beri Ukrayna limanlarına ve tahıl altyapısına yönelik saldırılarını artırdı ve Ukrayna da bir Rus limanını vurdu. Bu nedenle dünya piyasalarında buğday ve mısır fiyatları son derece dalgalıdır.

Dünyanın dört bir yanındaki hükümetler, BM’nin dünyanın en fakir ülkelerini koruduğunu söylediği tahıl anlaşmasını yenilemek için baskı yapıyor. Çatışmalardan dolayı çiftçiler tahıl ihracatı için Karadeniz Koridoru’nu kullanamıyor, dolayısıyla Cvyk bile depoları nasıl boşaltacağını ve 77 çalışanına nasıl ödeme yapacağını bilmiyor.


“Şimdi nasıl hissedebilirim? Kiev’e yaklaşık 120 kilometre uzaklıktaki Šurivka kasabasında geniş tarlaları bulunan işadamı, “Hepimiz üzgünüz” dedi.


Çiftçi, tahılın yanı sıra keçi peyniri ve meyve suları da üretiyor. İşçiler bütün gün çiftlikte durmuyor, sütten peynir, kefir ve yoğurt içecekleri yapıyor ve bunları Ukrayna’nın her yerine satıyorlar.


Şimdi çiftlik gelecek sezon için hazırlıklarla dolu ama belirsizliğin tadı arka planda kalıyor. Odessa ablukası nedeniyle dünyayla bağlantılarını kaybettiler. Limandan ihraç ettikleri tahıl, çiftliğin ana gelir kaynağıydı.

Karada bile mümkün değil


Pinot buğdayı Hindistan veya Kuzey Afrika’ya kadar seyahat ederdi. Artık kara yoluyla da taşıyabiliyor ama ona göre karayollarını veya demiryollarını kullanmak çok pahalı, buna değmez. Böylece tahıl depolarda kalacak ve bu da on binlerce dolara mal olacak.

Geçen yıl 1.500 ton satılmamıştı, bu yıl Cvyk hiçbir şey satmayacağından korkuyor. Bu nedenle, ülke çapındaki çiftçiler yeniden tohumlama konusunda tereddütlü. Analistler, aynı zamanda, Avrupa’nın tahıl ambarlarının savaş öncesine kıyasla şimdiden yüzde 40 daha az mısır ve buğday ürettiğini söylüyor.


Çiftçiler giderek daha güvenli – daha pazarlanabilir – ürünler seçiyor. Cvyk ayrıca ayçiçeği veya kolza yağına yöneldi. Cvyk’in birlikte çalıştığı bir agronomist olan Oleksandr Sivogorlo, kâr ne olursa olsun toprağın ekilmesi gerektiğini iddia ediyor.


Sivogorlo, çiftliğin bazı mahsulleri daha iyi gübrelerle takas ettiğini ve bunun bir sonraki hasadı daha kaliteli hale getireceğini de sözlerine ekledi. Çiftliğin nasıl ayakta kalmaya çalıştığını anlatan “Kayıpları diğer ürünlerle kapattık” dedi. “Ve buğdaya ne olacağını söylemek zor” diye ekledi.


Ukraynalı çiftçi hiçbir şey kazanmayı beklemiyor, en iyi durumda sıfır ile sonuçlanabilir. Buna rağmen, tanıdığı diğer çiftçilerden daha iyi durumda olduğunu söylüyor. Bu yıl zarardalar.