Essence Griffin, 2022’de yeni işine başladığında çok mutluydu. Yirmili yaşlarının başındaydı ve dünyayı her şeyden çok görmek istiyordu. Pandemi sürecinde bir buçuk yıl evde oturmak ona kendini toparlaması ve keşfetmesi gerektiğini hissettirdi. Bu yüzden uçuş görevlisi oldu.
CNN’e “Gerçekten seyahat etmek istedim” dedi. “Mümkün olduğu kadar çabuk dışarı çıkın” diye ekledi. İlk başta bir Amerikan havayolu şirketinde çalışmak mükemmel bir fırsat gibi görünüyordu. Ancak sadece bir yıl uçtuktan sonra işinden vazgeçmeye karar verdi. “Bir molaya ihtiyacım var” diye iddia ediyor. “Yandım” diye ekledi.
Uçakta çalışmaktan olumsuz etkilenen tek kişi o değil. Yolcularla ilgilenmek ve birkaç günde bir farklı bir ülkeye giriş yapmak dışarıdan bir hayal gibi görünebilir, ancak gecikmeler, kayıp bagajlar, personel sorunları ve kaba davranışlarla dolu olan havacılık sektörünün Kovid sonrası durumunda bu hayaller hızla kayboluyor. yolcu tarafından.
2020 yılında havayolları birçok kişiyi işe almak için bir neden olmadığı için işten çıkardı. Ancak iki yıl içinde havacılık yeniden canlandı ve havayolları talebi karşılayacak yeterli sayıda personeli işe almakta büyük zorluk yaşadı.
Uçakların yeniden gökyüzüne dönmesiyle birlikte sorunlu yolcular giderek daha sık ortaya çıkıyor. Daha önce zorunlu olan yüz maskesi genellikle uygunsuz davranışların tetikleyicisiydi ve ABD Sivil Havacılık Otoritesi ayrıca 2021’den itibaren “yolcuların şiddet içeren veya başka şekilde tehdit edici davranışlarla uçuşları aksattığı olaylarda hızlı bir artış” olduğunu bildirdi.
Kovid’den sonra her şey farklı
Aynı zamanda 10 yıldır uçtuğu Amerikan havayolu şirketinde uçuş görevlisi olarak da çalışan Rich Henderson, salgın sırasında “her şeyin farklı olduğunu, enerjinin ve tüm ortamın değiştiğini” iddia etti.
“İnsanlara her zaman işte sevdiğim her şeyin Kovid’den bu yana ortadan kaybolduğunu söylüyorum. Heyecan verici ve eğlenceli kısımlar uçup gitti” dedi. Ancak ona göre, çalışanların kapasitesi ve uzun fazla mesai yalnızca bir zaman meselesidir ve bu sorun yakında çözülecektir. Ancak uygunsuz davranan yolcular sorun olmaya devam edecek.
Hollandalı taşıyıcıda çalışan uçuş görevlisi Juliana Oliveri’ye göre bunlar ABD’ye özgü değil. Juliana, “Bazen günde 12 veya 15 saat çalışıyoruz, bu çok yorucu oluyor” diye anlatıyor. İnsanların, uçağın beklerken genellikle uzun süren aksama süreleri için bile şirketin kendisine ödeme yaptığı yönündeki genel fikrinden rahatsız olduğunu ekliyor.
Uçuş görevlisi, “Uçağın motor devrinden pilotun onu kapatmasına kadar para alıyoruz, başka bir şey değil” diye tasvir ediyor.
Avrupa Birliği Havacılık Güvenliği Ajansı, uçuş görevlilerine maksimum 14 saat görev garantisi veriyor. Juliana, “Bazı durumlarda bu süre daha uzun olabilir” diyor. “Fakat fazla mesai için fazladan ödememiz yok” diye ekliyor.
Alışılmadık derecede uzun çalışma günleri, rahatsız edici yolcu davranışlarıyla uğraşmayı özellikle yorucu hale getiriyor. Henderson, 17 saat çalıştığını ve işin sonuna yaklaşırken bir yolcunun yüzüne bir bardak su fırlattığını hatırlıyor. Henderson, “Bana beceriksiz ve değersiz olduğumu söyledi” dedi. “Kendimi çok aşağılanmış hissettim” diye ekledi.
Uluslararası Hava Taşıyıcıları Birliği’nin bu Haziran ayına ait rakamları, bu tür olayların sayısının 2021’de 835 uçuşta bir iken, 2022’de 568 uçuşta bire yükseldiğini gösteriyor. Bu nedenle Prag’da Dispax World adlı uluslararası bir konferans da düzenleniyor. Ekim.
“Görünen sıradanlıklar hızla yolcuların ve mürettebatın güvenliğini tehdit eden durumlara dönüşebilir. Dispax World, bu tür davranışların nedenlerini, olası yanıtlarını ve bunların yasal sonuçlarını araştıracak.” Hukuk uzmanları, akademisyenler, uçuş görevlileri ve havayolu temsilcilerinin gelip sorunu birçok açıdan tartışması gerekiyor.
Hava Taşıyıcıları Birliği’nden alınan veriler, en yaygın sorunun yolcuların işbirliği yapmaması ve kurallara uymaması olduğunu gösteriyor. İnsanlar uçakta sigara içiyor, emniyet kemerlerini takmıyor, kendi alkolünü içiyor vb.
“Sanırım covid sırasında insanlar ne düşündüklerini söylemeyi ve iyi olduğunu düşündükleri gibi davranmayı öğrendiler. Bu hakların olup olmadığı ise tartışmaya açık. Kısacası insanlar kuralları daha çok çiğniyor ve bunun normal olduğunu düşünüyor” yorumunu yapıyor Henderson.
Uçuş mürettebatına destek ve tavsiye sunan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan ThAIRapy’yi kuran bir diğer American Airlines uçuş görevlisi Nastassja Lewis, durumu iki kelimeyle şöyle özetliyor: “Moral bozuldu.” Kuruluş ilk olarak 2018 yılında Nastassja’nın yardıma ihtiyacı olduğunda bir Facebook grubu olarak kuruldu.
Tükenmişlik durumlarını “Az önce yıkıldım ve ağlamaya başladım” diye anlatıyor. Grup daha sonra pandemi sırasında büyük ölçüde büyüdü ve Nastassja, havayolu endüstrisindeki bireylerin ruh sağlığının konuşulması gerektiğini fark etti.
“ThAIRapy 2021’de başladı ve ilk altı ayda gönüllüler yardıma ihtiyacı olanlarla 10.000’den fazla kısa mesaj alışverişinde bulundu.” Başlangıçta hizmet yalnızca ABD’de mevcuttu, ancak artık uçuş görevlileri ve uçuş görevlileri bu hizmeti dünya çapında kullanabiliyor. WhatsApp uygulaması.
Lewis ve ekibi, genellikle çok kısa bekleme süreleri, belirsizlik, havayolu endüstrisindeki dalgalanmalar ve diğer dış faktörlerle ilgili yinelenen mesaj türlerini fark ediyor. Yolcuların rahatsız edici davranışlarının yanı sıra iş-yaşam dengesi de sıklıkla karşılaşılan bir diğer unsurdur.
İlk yıl genellikle uçuş görevlileri için en zor olanıdır çünkü zamanları üzerinde en az kontrole sahiptirler. “Çoğu havayolu kıdeme dayalıdır. Bu, bir kişinin ne kadar uzun süre çalışırsa işinin o kadar kolay olacağı ve ne zaman çalışmak istediğine o kadar fazla karar verebileceği anlamına geliyor” diyor Lewis.
Dürüstlük için alan
“Havacılıkta öngörülebilirlik bulamazsınız. Bunun da ötesinde, sık sık tecrit söz konusu; bu da tam tükenmeye yalnızca bir adımdır” diyor Lewis. Ne kendisi ne de ekibi sorunları çözemez, ancak en azından destek ve empati sağlamanın yanı sıra dürüst bir konuşma için alan sağlarlar.
Henderson ayrıca empatinin ve paylaşılan deneyimin gücüne de dikkat çekti. Bu nedenle kendisinin ve kendisi de havacılıkta çalışan kocasının memler ve çeşitli şakalar paylaştığı “Uçakta İki Adam” adlı bir Instagram profili başlattı. İş yerindeki endişe ve baskının evrensel bir deneyim olduğunun farkına vardı.
“Mizahla birlikte sunulan dürüstlüğün gerçekten insanlarda yankı uyandırdığını düşünüyorum” diyor. İlk başta kendisiyle nasıl başa çıkacağını kendisinin de bilmediğini itiraf ediyor, ancak düşüncelerini başkalarıyla paylaştıktan sonra kendini çok daha iyi hissediyor. Bunları terapistiyle de bir yıldır tartışıyor. “Bu iş bana göre mi? Bu sadece bir aşama mı? On yıldır havacılığın içindeyim diye mi?” diye örnekler veriyor.
Lewis, “Uçuş görevlisi kelimesini duyduğunuzda çoğu insan tek yaptığının sipariş edilen kolayı getirmek olduğunu düşünüyor” diye belirtiyor.
“Tüm yolcuların güvenliği, protokollerdeki doğru prosedürler ve evet yolcu hizmetleri konusunda ne kadar sorumluluk taşıdığımıza dair hiçbir fikirleri yok. Ancak çalışma saatlerimiz gerçekten çok uzun ve koşullar bir anda değişiyor” diye ekliyor.
Yine de hem o hem de Henderson, getirdiği strese rağmen işlerinden keyif alıyorlar. “Fakat havacılıkta çalışmaktan kesinlikle nefret ediyormuşum gibi görünmek istemiyorum. Bu doğru değil” diyor. “Ancak gerçekte neler olup bittiği konusunda şeffaf olmak isterim.”
Aynı durum bir yıl sonra ara veren Essence Griffin için de geçerli. “Birçok insanla tanıştım, birçok deneyim yaşadım. Bunun için çok minnettarım” diyor. “Sonunda iş beklediğim gibi gitmedi” ama gelecekte kesinlikle uçağa geri döneceğini de belirtiyor.
CNN’e “Gerçekten seyahat etmek istedim” dedi. “Mümkün olduğu kadar çabuk dışarı çıkın” diye ekledi. İlk başta bir Amerikan havayolu şirketinde çalışmak mükemmel bir fırsat gibi görünüyordu. Ancak sadece bir yıl uçtuktan sonra işinden vazgeçmeye karar verdi. “Bir molaya ihtiyacım var” diye iddia ediyor. “Yandım” diye ekledi.
Uçakta çalışmaktan olumsuz etkilenen tek kişi o değil. Yolcularla ilgilenmek ve birkaç günde bir farklı bir ülkeye giriş yapmak dışarıdan bir hayal gibi görünebilir, ancak gecikmeler, kayıp bagajlar, personel sorunları ve kaba davranışlarla dolu olan havacılık sektörünün Kovid sonrası durumunda bu hayaller hızla kayboluyor. yolcu tarafından.
2020 yılında havayolları birçok kişiyi işe almak için bir neden olmadığı için işten çıkardı. Ancak iki yıl içinde havacılık yeniden canlandı ve havayolları talebi karşılayacak yeterli sayıda personeli işe almakta büyük zorluk yaşadı.
Uçakların yeniden gökyüzüne dönmesiyle birlikte sorunlu yolcular giderek daha sık ortaya çıkıyor. Daha önce zorunlu olan yüz maskesi genellikle uygunsuz davranışların tetikleyicisiydi ve ABD Sivil Havacılık Otoritesi ayrıca 2021’den itibaren “yolcuların şiddet içeren veya başka şekilde tehdit edici davranışlarla uçuşları aksattığı olaylarda hızlı bir artış” olduğunu bildirdi.
Kovid’den sonra her şey farklı
Aynı zamanda 10 yıldır uçtuğu Amerikan havayolu şirketinde uçuş görevlisi olarak da çalışan Rich Henderson, salgın sırasında “her şeyin farklı olduğunu, enerjinin ve tüm ortamın değiştiğini” iddia etti.
“İnsanlara her zaman işte sevdiğim her şeyin Kovid’den bu yana ortadan kaybolduğunu söylüyorum. Heyecan verici ve eğlenceli kısımlar uçup gitti” dedi. Ancak ona göre, çalışanların kapasitesi ve uzun fazla mesai yalnızca bir zaman meselesidir ve bu sorun yakında çözülecektir. Ancak uygunsuz davranan yolcular sorun olmaya devam edecek.
Hollandalı taşıyıcıda çalışan uçuş görevlisi Juliana Oliveri’ye göre bunlar ABD’ye özgü değil. Juliana, “Bazen günde 12 veya 15 saat çalışıyoruz, bu çok yorucu oluyor” diye anlatıyor. İnsanların, uçağın beklerken genellikle uzun süren aksama süreleri için bile şirketin kendisine ödeme yaptığı yönündeki genel fikrinden rahatsız olduğunu ekliyor.
Uçuş görevlisi, “Uçağın motor devrinden pilotun onu kapatmasına kadar para alıyoruz, başka bir şey değil” diye tasvir ediyor.
Avrupa Birliği Havacılık Güvenliği Ajansı, uçuş görevlilerine maksimum 14 saat görev garantisi veriyor. Juliana, “Bazı durumlarda bu süre daha uzun olabilir” diyor. “Fakat fazla mesai için fazladan ödememiz yok” diye ekliyor.
Alışılmadık derecede uzun çalışma günleri, rahatsız edici yolcu davranışlarıyla uğraşmayı özellikle yorucu hale getiriyor. Henderson, 17 saat çalıştığını ve işin sonuna yaklaşırken bir yolcunun yüzüne bir bardak su fırlattığını hatırlıyor. Henderson, “Bana beceriksiz ve değersiz olduğumu söyledi” dedi. “Kendimi çok aşağılanmış hissettim” diye ekledi.
Uluslararası Hava Taşıyıcıları Birliği’nin bu Haziran ayına ait rakamları, bu tür olayların sayısının 2021’de 835 uçuşta bir iken, 2022’de 568 uçuşta bire yükseldiğini gösteriyor. Bu nedenle Prag’da Dispax World adlı uluslararası bir konferans da düzenleniyor. Ekim.
“Görünen sıradanlıklar hızla yolcuların ve mürettebatın güvenliğini tehdit eden durumlara dönüşebilir. Dispax World, bu tür davranışların nedenlerini, olası yanıtlarını ve bunların yasal sonuçlarını araştıracak.” Hukuk uzmanları, akademisyenler, uçuş görevlileri ve havayolu temsilcilerinin gelip sorunu birçok açıdan tartışması gerekiyor.
Hava Taşıyıcıları Birliği’nden alınan veriler, en yaygın sorunun yolcuların işbirliği yapmaması ve kurallara uymaması olduğunu gösteriyor. İnsanlar uçakta sigara içiyor, emniyet kemerlerini takmıyor, kendi alkolünü içiyor vb.
“Sanırım covid sırasında insanlar ne düşündüklerini söylemeyi ve iyi olduğunu düşündükleri gibi davranmayı öğrendiler. Bu hakların olup olmadığı ise tartışmaya açık. Kısacası insanlar kuralları daha çok çiğniyor ve bunun normal olduğunu düşünüyor” yorumunu yapıyor Henderson.
Uçuş mürettebatına destek ve tavsiye sunan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan ThAIRapy’yi kuran bir diğer American Airlines uçuş görevlisi Nastassja Lewis, durumu iki kelimeyle şöyle özetliyor: “Moral bozuldu.” Kuruluş ilk olarak 2018 yılında Nastassja’nın yardıma ihtiyacı olduğunda bir Facebook grubu olarak kuruldu.
Tükenmişlik durumlarını “Az önce yıkıldım ve ağlamaya başladım” diye anlatıyor. Grup daha sonra pandemi sırasında büyük ölçüde büyüdü ve Nastassja, havayolu endüstrisindeki bireylerin ruh sağlığının konuşulması gerektiğini fark etti.
“ThAIRapy 2021’de başladı ve ilk altı ayda gönüllüler yardıma ihtiyacı olanlarla 10.000’den fazla kısa mesaj alışverişinde bulundu.” Başlangıçta hizmet yalnızca ABD’de mevcuttu, ancak artık uçuş görevlileri ve uçuş görevlileri bu hizmeti dünya çapında kullanabiliyor. WhatsApp uygulaması.
Lewis ve ekibi, genellikle çok kısa bekleme süreleri, belirsizlik, havayolu endüstrisindeki dalgalanmalar ve diğer dış faktörlerle ilgili yinelenen mesaj türlerini fark ediyor. Yolcuların rahatsız edici davranışlarının yanı sıra iş-yaşam dengesi de sıklıkla karşılaşılan bir diğer unsurdur.
İlk yıl genellikle uçuş görevlileri için en zor olanıdır çünkü zamanları üzerinde en az kontrole sahiptirler. “Çoğu havayolu kıdeme dayalıdır. Bu, bir kişinin ne kadar uzun süre çalışırsa işinin o kadar kolay olacağı ve ne zaman çalışmak istediğine o kadar fazla karar verebileceği anlamına geliyor” diyor Lewis.
Dürüstlük için alan
“Havacılıkta öngörülebilirlik bulamazsınız. Bunun da ötesinde, sık sık tecrit söz konusu; bu da tam tükenmeye yalnızca bir adımdır” diyor Lewis. Ne kendisi ne de ekibi sorunları çözemez, ancak en azından destek ve empati sağlamanın yanı sıra dürüst bir konuşma için alan sağlarlar.
Henderson ayrıca empatinin ve paylaşılan deneyimin gücüne de dikkat çekti. Bu nedenle kendisinin ve kendisi de havacılıkta çalışan kocasının memler ve çeşitli şakalar paylaştığı “Uçakta İki Adam” adlı bir Instagram profili başlattı. İş yerindeki endişe ve baskının evrensel bir deneyim olduğunun farkına vardı.
“Mizahla birlikte sunulan dürüstlüğün gerçekten insanlarda yankı uyandırdığını düşünüyorum” diyor. İlk başta kendisiyle nasıl başa çıkacağını kendisinin de bilmediğini itiraf ediyor, ancak düşüncelerini başkalarıyla paylaştıktan sonra kendini çok daha iyi hissediyor. Bunları terapistiyle de bir yıldır tartışıyor. “Bu iş bana göre mi? Bu sadece bir aşama mı? On yıldır havacılığın içindeyim diye mi?” diye örnekler veriyor.
Lewis, “Uçuş görevlisi kelimesini duyduğunuzda çoğu insan tek yaptığının sipariş edilen kolayı getirmek olduğunu düşünüyor” diye belirtiyor.
“Tüm yolcuların güvenliği, protokollerdeki doğru prosedürler ve evet yolcu hizmetleri konusunda ne kadar sorumluluk taşıdığımıza dair hiçbir fikirleri yok. Ancak çalışma saatlerimiz gerçekten çok uzun ve koşullar bir anda değişiyor” diye ekliyor.
Yine de hem o hem de Henderson, getirdiği strese rağmen işlerinden keyif alıyorlar. “Fakat havacılıkta çalışmaktan kesinlikle nefret ediyormuşum gibi görünmek istemiyorum. Bu doğru değil” diyor. “Ancak gerçekte neler olup bittiği konusunda şeffaf olmak isterim.”
Aynı durum bir yıl sonra ara veren Essence Griffin için de geçerli. “Birçok insanla tanıştım, birçok deneyim yaşadım. Bunun için çok minnettarım” diyor. “Sonunda iş beklediğim gibi gitmedi” ama gelecekte kesinlikle uçağa geri döneceğini de belirtiyor.