Jiří Suchý ile birlikte kurduğu Semafor Tiyatrosu, 1960'larda Prag kültürünün alfa ve omega'sı haline geldi. Šlitr, 1969 Noel'inde 45 yaşındayken bu dünyayı trajik ve erken bir şekilde terk etti, ancak yine de Çek sanat ortamında orijinal izini bırakmayı başardı.
Ona Piyano Doktoru ya da Yatak Doktoru diyorlardı, piyano virtüözünü çalabiliyordu. Ayrıca her türlü armonika, org, gitar, trompet ve saksafon için. Beceriksizliğini, melon şapkalı ve kızaklı somurtkan bir komedyenin başarılı bir prototipini yaratmak için kullandı ve bunu Dry Texts'in çılgınca fışkıran ruh halini dengelemek için kullandı. Ama özel hayatında harika bir beyefendiydi; mükemmel Almanca, Rusça, Fransızca ve İngilizce konuşuyordu.
Šlitr, hayatının kısa süresinde inanılmaz başarılara imza attı: neredeyse 330 şarkı için müzik besteledi, yirmi oyunda rol aldı, birçok uzun metrajlı film ve televizyon filminde rol aldı. Ayrıca yirmi kitap resimliyor.
Aynı zamanda yabancı sanatın büyük dünyasından da etkilendi. Semafor kurulmadan önce bile Brüksel'de Laterna magika ile birlikteydi ve Polonya, Viyana ve Londra'da turnelerde bulunuyordu. Ve Broadway'i hayal etti. Altmışlı yılların ortalarında, New York'ta kişisel bir sergisi vardı, Jiří Voskovec ona bağlantılar sağladı ve onlar da onu hatırladı: “Ceplerinden New York'un her köşesinin göz kamaştırıcı derecede gerçek hızlı eskizleriyle dolu eskiz defterlerini çıkardı.”
Sonuçta yurt dışında işler yolunda gitmedi ama kendi ülkesinde çok daha başarılıydı. O dönemde Semafor Çek tiyatro kültürünün zirvesinde yer alıyordu. Tiyatronun önünde uzun kuyruklar vardı, Šlitr ve Suchý hit üstüne hit, oyun üstüne oyun yazdılar – Ne kadar kan kaybı, Zuzana hakkında dört şarkı grubu, Bin klarnet olsaydı ve diğerleri. Muhtemelen bunların en ünlüsü, Šlitr'in ilk kez farklı bir şarkıcı ve Suché'nin oyunculuk partneri olarak semafor sahnesinde yer aldığı Jonáš a Tingtangl'dı.
Müzikal ve sanatsal yeteneği, 15 Şubat 1924'te doğduğu Vrchlabí yakınlarındaki Zálesní Lhota'da henüz üç yaşındayken filizlenmeye başlamıştı. İlkini annesinden, ikincisini ise öğretmen babasından miras almıştı. 1938'de Šliter'ler, Jiří'nin ilkokula başladığı Rychnov nad Kněžnou'ya taşınmak zorunda kaldı. Daha sonra Prag'da hukuk eğitimi iyi gitti, ancak mezun olduktan sonra diplomasını babasına verdi ve bunun sonunun geldiğini biliyordu.
Savaştan sonra Central House of the Army'de sanatçı olarak çalıştı ve ilk şarkıları Pavel Kopta ile besteledi: belki de en başarılı Çek blues'u Černá Jessie onların atölyesinden geliyor. Kopta onu Miroslav Horníček ile tanıştırdı. Onu programında rol aldı ve ayrıca onu Jiří Suchý ile tanıştırdı. Ortak atölyelerindeki ilk şarkı, Šlitr'in metninin müziğe ayarlanamayacağını açıkladığı Hamlet'ti. Ve o andan itibaren resim yapmayı hiç bırakmasa da onun için müzik her şeyden önce geldi.
İlk başta sahnede kararsız görünüyordu. “Gösteriden önce yönetmen yanıma geldi: Bay Suchý, Šlitra'nın oraya girmesine izin veremem. Sonra Jiří ilk cümleyi söyledi ve seyirci güldü. İkincisini alkışlar takip etti. Ve üçüncüyü söylediğinde çatının uçup gideceğini düşündüm,” dedi Jiří Suchý birlikte başlangıçlarını hatırladı.
Semafor'daki pek çok ünlü oyunun ardından, her ikisi de 1966'da kendi programlarını denediler: Suchý Benefici ve Šlitr Ďábla z Vinohrady, çok büyük bir ritim ve daha az entelektüel bir proje. Sonraki iki oyundan sonra sadece Jonáš ve Doktor Matrace izledi; zamanın tuhaflığından gelen bir tutam mizahla tatlandırılmış bir oyun; Šlitr, Jó şarkısı da dahil olmak üzere en güzel melodilerini hala canlı olarak yazdı.
1969 Noel'inde aniden öldü. Sigara içmeyen, pek içki içmeyen, partilere gitmeyen ve sağlıklı beslenen sanatçı, yakınları tarafından atölyesinde bir kız çocuğuyla birlikte bulundu. Her ikisi de ölmüştü ve ölüm nedeni eski sobadan kaçmış olabilecek gaz zehirlenmesiydi. Vinohrad Mezarlığı'na gömüldü.
Geride zamanla popülerleşen şarkılar bıraktı. Ve ancak ölümünden sonra bilinen müzisyen resimleri ve çıplak kız resimleri. Diğer şeylerin yanı sıra, 2019'da Bubenč'teki Villa Pellé Galerisi'nde düzenlenen bir sergi, onun sanatsal çalışmalarını hatırlattı. Jiří Voskovec ile şimdiye kadar yayınlanmamış yazışmalara ek olarak Šlitr'in malikanesinden düzinelerce çizim sundu. Çizim yapmaktan çok hoşlandığı söyleniyordu: Šlitr'in tek kızı çevirmen Dominika Křestťanová, “Babamın yanına her yere bir eskiz defteri götürdüğü, saatlerce bir yere diktiği ve resim yaptığı iddia ediliyor” diye anlattı.
Piyanist, besteci, oyun yazarı, şarkıcı, aktör ve sanatçı Šlitr, Çek popüler müziğini önemli ölçüde etkiledi ve onun doğal müzik çalışmalarını birçok stüdyo sahnesi yazarı takip etti. 2005 yılında anısına 1. derece Liyakat Madalyası ile ödüllendirildi. Geçen yıl altıncı kez Rychnov nad Kněžnou'da düzenlenen Jiří Šlitra'nın swing müzik festivali de onun adını anımsatıyor. Šlitr bu şehre yakındı ve yerel spor salonunda eğitim görmenin yanı sıra, cumartesi ve çarşamba günleri burada, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Staré náměstí'deki o zamanki Puchwein Oteli'nin zemin katında oynuyordu.
Ona Piyano Doktoru ya da Yatak Doktoru diyorlardı, piyano virtüözünü çalabiliyordu. Ayrıca her türlü armonika, org, gitar, trompet ve saksafon için. Beceriksizliğini, melon şapkalı ve kızaklı somurtkan bir komedyenin başarılı bir prototipini yaratmak için kullandı ve bunu Dry Texts'in çılgınca fışkıran ruh halini dengelemek için kullandı. Ama özel hayatında harika bir beyefendiydi; mükemmel Almanca, Rusça, Fransızca ve İngilizce konuşuyordu.
Šlitr, hayatının kısa süresinde inanılmaz başarılara imza attı: neredeyse 330 şarkı için müzik besteledi, yirmi oyunda rol aldı, birçok uzun metrajlı film ve televizyon filminde rol aldı. Ayrıca yirmi kitap resimliyor.
Aynı zamanda yabancı sanatın büyük dünyasından da etkilendi. Semafor kurulmadan önce bile Brüksel'de Laterna magika ile birlikteydi ve Polonya, Viyana ve Londra'da turnelerde bulunuyordu. Ve Broadway'i hayal etti. Altmışlı yılların ortalarında, New York'ta kişisel bir sergisi vardı, Jiří Voskovec ona bağlantılar sağladı ve onlar da onu hatırladı: “Ceplerinden New York'un her köşesinin göz kamaştırıcı derecede gerçek hızlı eskizleriyle dolu eskiz defterlerini çıkardı.”
Sonuçta yurt dışında işler yolunda gitmedi ama kendi ülkesinde çok daha başarılıydı. O dönemde Semafor Çek tiyatro kültürünün zirvesinde yer alıyordu. Tiyatronun önünde uzun kuyruklar vardı, Šlitr ve Suchý hit üstüne hit, oyun üstüne oyun yazdılar – Ne kadar kan kaybı, Zuzana hakkında dört şarkı grubu, Bin klarnet olsaydı ve diğerleri. Muhtemelen bunların en ünlüsü, Šlitr'in ilk kez farklı bir şarkıcı ve Suché'nin oyunculuk partneri olarak semafor sahnesinde yer aldığı Jonáš a Tingtangl'dı.
Müzikal ve sanatsal yeteneği, 15 Şubat 1924'te doğduğu Vrchlabí yakınlarındaki Zálesní Lhota'da henüz üç yaşındayken filizlenmeye başlamıştı. İlkini annesinden, ikincisini ise öğretmen babasından miras almıştı. 1938'de Šliter'ler, Jiří'nin ilkokula başladığı Rychnov nad Kněžnou'ya taşınmak zorunda kaldı. Daha sonra Prag'da hukuk eğitimi iyi gitti, ancak mezun olduktan sonra diplomasını babasına verdi ve bunun sonunun geldiğini biliyordu.
Savaştan sonra Central House of the Army'de sanatçı olarak çalıştı ve ilk şarkıları Pavel Kopta ile besteledi: belki de en başarılı Çek blues'u Černá Jessie onların atölyesinden geliyor. Kopta onu Miroslav Horníček ile tanıştırdı. Onu programında rol aldı ve ayrıca onu Jiří Suchý ile tanıştırdı. Ortak atölyelerindeki ilk şarkı, Šlitr'in metninin müziğe ayarlanamayacağını açıkladığı Hamlet'ti. Ve o andan itibaren resim yapmayı hiç bırakmasa da onun için müzik her şeyden önce geldi.
İlk başta sahnede kararsız görünüyordu. “Gösteriden önce yönetmen yanıma geldi: Bay Suchý, Šlitra'nın oraya girmesine izin veremem. Sonra Jiří ilk cümleyi söyledi ve seyirci güldü. İkincisini alkışlar takip etti. Ve üçüncüyü söylediğinde çatının uçup gideceğini düşündüm,” dedi Jiří Suchý birlikte başlangıçlarını hatırladı.
Semafor'daki pek çok ünlü oyunun ardından, her ikisi de 1966'da kendi programlarını denediler: Suchý Benefici ve Šlitr Ďábla z Vinohrady, çok büyük bir ritim ve daha az entelektüel bir proje. Sonraki iki oyundan sonra sadece Jonáš ve Doktor Matrace izledi; zamanın tuhaflığından gelen bir tutam mizahla tatlandırılmış bir oyun; Šlitr, Jó şarkısı da dahil olmak üzere en güzel melodilerini hala canlı olarak yazdı.
1969 Noel'inde aniden öldü. Sigara içmeyen, pek içki içmeyen, partilere gitmeyen ve sağlıklı beslenen sanatçı, yakınları tarafından atölyesinde bir kız çocuğuyla birlikte bulundu. Her ikisi de ölmüştü ve ölüm nedeni eski sobadan kaçmış olabilecek gaz zehirlenmesiydi. Vinohrad Mezarlığı'na gömüldü.
Geride zamanla popülerleşen şarkılar bıraktı. Ve ancak ölümünden sonra bilinen müzisyen resimleri ve çıplak kız resimleri. Diğer şeylerin yanı sıra, 2019'da Bubenč'teki Villa Pellé Galerisi'nde düzenlenen bir sergi, onun sanatsal çalışmalarını hatırlattı. Jiří Voskovec ile şimdiye kadar yayınlanmamış yazışmalara ek olarak Šlitr'in malikanesinden düzinelerce çizim sundu. Çizim yapmaktan çok hoşlandığı söyleniyordu: Šlitr'in tek kızı çevirmen Dominika Křestťanová, “Babamın yanına her yere bir eskiz defteri götürdüğü, saatlerce bir yere diktiği ve resim yaptığı iddia ediliyor” diye anlattı.
Piyanist, besteci, oyun yazarı, şarkıcı, aktör ve sanatçı Šlitr, Çek popüler müziğini önemli ölçüde etkiledi ve onun doğal müzik çalışmalarını birçok stüdyo sahnesi yazarı takip etti. 2005 yılında anısına 1. derece Liyakat Madalyası ile ödüllendirildi. Geçen yıl altıncı kez Rychnov nad Kněžnou'da düzenlenen Jiří Šlitra'nın swing müzik festivali de onun adını anımsatıyor. Šlitr bu şehre yakındı ve yerel spor salonunda eğitim görmenin yanı sıra, cumartesi ve çarşamba günleri burada, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Staré náměstí'deki o zamanki Puchwein Oteli'nin zemin katında oynuyordu.