Grubun gerçek başarısı yalnızca Ride the Lightning (1984) ve Master of Puppets (1986) albümlerinde geldi, özellikle Metallica’nın sık tempo değişiklikleri, teknik sololar ve melodilerle dolu orijinal tarzı tam olarak ortaya çıktı. Ancak “Alcoholica” lakabı için en başından beri yoğun bir çalışma yürüten grubun coşkulu dönemi trajediyle son buldu.
1986’da İsveç’te bir tur sırasında grubun otobüsü kaza yaptı ve Cliff Burton çarpışmadan sağ çıkamadı. Üçlünün geri kalanına kısa süre sonra Jason Newsted katıldı, ancak Metallica’nın bir kısmı Burton ile ayrıldı. Grup üyelerinin daha sonraki açıklamalarına göre, grup içindeki kişilerarası ilişkiler hiçbir zaman başlangıçtaki gibi olmadı.
İki yıllık bir aradan sonra, Metallica’nın zaten karmaşık olan tarzının soğuk göründüğü ve hayvani gaddarlıktan yoksun olduğu … And Justice for All (1988) albümü yaratıldı. Metallica böylece kendisini bir yol ayrımında buldu. Neyse ki Hetfield ve Ulrich risk almaktan korkmadılar ve başarılı yapımcı Bob Rock’ı (Bon Jovi veya Aerosmith) işe aldılar. Sonuç, daha çok Black Album olarak bilinen, Nothing Else Matters veya The Unforgiven gibi hitlerle şaşırtıcı bir şekilde “şarkı” albümü Metallica (1991) oldu. “Bizim dönüm noktamızdı. Esasen her şeyi basitleştirmeye karar verdiğimiz için,” dedi Ulrich. Riskli hareket ticari olarak da meyvesini verdi – albüm yaklaşık 25 milyon kopya sattı.
Ancak sonraki albümler Load (1996) ve Reload (1997) kısmi bir hayal kırıklığı getirdi. Kesilmiş müzisyenlerin yeni imajı, yalnızca vahşi çöp metal yolculuğunun yavaş yavaş rock orta akışında huzurlu bir yolculuğa dönüştüğünü doğruladı. Hetfield, “Metallica giderek daha fazla bir makine haline geldikçe, yavaş yavaş arkadaşlığı unuttuk ve kendimize baktık,” diye hatırladı. Grup, yasadışı müzik indirme nedeniyle Napster’a karşı kazandığı davada da gelişme göstermedi. Uzun bir süre Metallica, hayranlarını önemseyen ve sadece parayı önemseyen kibirli zenginlerin klanı olarak kaldı.
Sertlikleri ve hamlıkları ile şaşırttılar
Yaratıcı depresyon ve birikmiş kişisel düşmanlıklar, yeni albümün hazırlanmasında doruk noktasına ulaştı. Zaten 2001’in başında, aşağı konumunu taşımayan Jason Newsted ayrıldı. Ulrich ve Hetfield arasında uzun süredir bastırılmış bir öfke patlaması, Hetfield’ın kapıyı çarparak rehabilitasyona gitmesiyle sona erdi. Ancak neredeyse bir yıl sonra geri döndü ve grup St. Sertliği, hamlığı ve taranmamış “garaj” sesiyle hayranlarını şok eden Anger (2003). Albüm ticari olarak çok başarılı olmasa da Metallica için yeni bir yolculuğun başlangıcı oldu.
Müzisyen üçlüsüne daha önce Ozzy Osbourne ve Suicidal Tendencies grubuyla çalışan Robert Trujillo da katıldı ve Metallica adlı canavarımsı makine yeni bir enerjiyle yeniden hareket etmeye başladı. Kanıt, Death Magnetic (2008) albümünün başarısıydı. 2011’de gitarist ve şarkıcı Lou Reed ile birlikte grup oldukça tartışmalı Lulu albümünü çıkardı, 2016’da onuncu stüdyo albümü Hardwired… to Self-Destruct çıktı ve bu Nisan ayında son albümleri 72 Seasons çıktı. Eleştirmenlere göre Metallica’nın 2019 baharından beri bir araya getirdiği albüm, gruba “canlı su serpilmiş” gibi geliyor.
Metallica grubu Çek Cumhuriyeti’nde defalarca çalıyor. Geçen Haziran ayında, Metallica’nın konseri Prag’ın Letňany kentindeki Prag Rocks festivalini sona erdirdi. Organizatörlere göre, yaklaşık 50.000 seyirci yüksek sesli prodüksiyonu alkışladı.
1986’da İsveç’te bir tur sırasında grubun otobüsü kaza yaptı ve Cliff Burton çarpışmadan sağ çıkamadı. Üçlünün geri kalanına kısa süre sonra Jason Newsted katıldı, ancak Metallica’nın bir kısmı Burton ile ayrıldı. Grup üyelerinin daha sonraki açıklamalarına göre, grup içindeki kişilerarası ilişkiler hiçbir zaman başlangıçtaki gibi olmadı.
İki yıllık bir aradan sonra, Metallica’nın zaten karmaşık olan tarzının soğuk göründüğü ve hayvani gaddarlıktan yoksun olduğu … And Justice for All (1988) albümü yaratıldı. Metallica böylece kendisini bir yol ayrımında buldu. Neyse ki Hetfield ve Ulrich risk almaktan korkmadılar ve başarılı yapımcı Bob Rock’ı (Bon Jovi veya Aerosmith) işe aldılar. Sonuç, daha çok Black Album olarak bilinen, Nothing Else Matters veya The Unforgiven gibi hitlerle şaşırtıcı bir şekilde “şarkı” albümü Metallica (1991) oldu. “Bizim dönüm noktamızdı. Esasen her şeyi basitleştirmeye karar verdiğimiz için,” dedi Ulrich. Riskli hareket ticari olarak da meyvesini verdi – albüm yaklaşık 25 milyon kopya sattı.
Ancak sonraki albümler Load (1996) ve Reload (1997) kısmi bir hayal kırıklığı getirdi. Kesilmiş müzisyenlerin yeni imajı, yalnızca vahşi çöp metal yolculuğunun yavaş yavaş rock orta akışında huzurlu bir yolculuğa dönüştüğünü doğruladı. Hetfield, “Metallica giderek daha fazla bir makine haline geldikçe, yavaş yavaş arkadaşlığı unuttuk ve kendimize baktık,” diye hatırladı. Grup, yasadışı müzik indirme nedeniyle Napster’a karşı kazandığı davada da gelişme göstermedi. Uzun bir süre Metallica, hayranlarını önemseyen ve sadece parayı önemseyen kibirli zenginlerin klanı olarak kaldı.
Sertlikleri ve hamlıkları ile şaşırttılar
Yaratıcı depresyon ve birikmiş kişisel düşmanlıklar, yeni albümün hazırlanmasında doruk noktasına ulaştı. Zaten 2001’in başında, aşağı konumunu taşımayan Jason Newsted ayrıldı. Ulrich ve Hetfield arasında uzun süredir bastırılmış bir öfke patlaması, Hetfield’ın kapıyı çarparak rehabilitasyona gitmesiyle sona erdi. Ancak neredeyse bir yıl sonra geri döndü ve grup St. Sertliği, hamlığı ve taranmamış “garaj” sesiyle hayranlarını şok eden Anger (2003). Albüm ticari olarak çok başarılı olmasa da Metallica için yeni bir yolculuğun başlangıcı oldu.
Müzisyen üçlüsüne daha önce Ozzy Osbourne ve Suicidal Tendencies grubuyla çalışan Robert Trujillo da katıldı ve Metallica adlı canavarımsı makine yeni bir enerjiyle yeniden hareket etmeye başladı. Kanıt, Death Magnetic (2008) albümünün başarısıydı. 2011’de gitarist ve şarkıcı Lou Reed ile birlikte grup oldukça tartışmalı Lulu albümünü çıkardı, 2016’da onuncu stüdyo albümü Hardwired… to Self-Destruct çıktı ve bu Nisan ayında son albümleri 72 Seasons çıktı. Eleştirmenlere göre Metallica’nın 2019 baharından beri bir araya getirdiği albüm, gruba “canlı su serpilmiş” gibi geliyor.
Metallica grubu Çek Cumhuriyeti’nde defalarca çalıyor. Geçen Haziran ayında, Metallica’nın konseri Prag’ın Letňany kentindeki Prag Rocks festivalini sona erdirdi. Organizatörlere göre, yaklaşık 50.000 seyirci yüksek sesli prodüksiyonu alkışladı.