Lükse olan talep artıyor ama onu satın alacak kimse yok. LVMH desteklendi

MyHoca

New member
Öğleden sonranın erken saatleri ve Tiffany & Co.’nun Perkaska’daki stüdyosunda. Manhattan’da yaklaşık bir düzine kuyumcu altın nişan yüzükleri sunuyor. Sabır gerektiren uzun bir iştir. Pek çok açıdan kuyumcuların yüzlerce yıldır izlediği süreçten farklıdır. Her iş yerine, daha sonra eritmek ve geri dönüştürmek üzere altın tozunu toplayan yalnızca küçük bir elektrikli süpürge kuruludur.


Bugün Perkaska’daki atölyede çalışan kuyumculardan ikisi, Tiffany şirketinin iki yıllık eğitim programının sekiz yüzüncü yılına mensuptur. LVMH’nin tren gemilerinden ilki, New York Üniversitesi’nin Altın Teknoloji Enstitüsü ve New York’un en ilerici eğitim merkezlerinden biri olan Jewellers Studio ile güçlerini birleştirdi. Amaçları kuyumculuk alanında teorik ve teknik eğitim vermektir. Mezunlar böylece Tiffany şirketinin deneyimli kuyumcularıyla birlikte çalışarak pratik deneyim kazanacaklar. Proje Bloomberg portalı tarafından açıklandı.


Binlerce kişi kaybolacak



Ume, Tiffany’deki ikramiye inovasyonu başkanı ve dolayısıyla Manhattan’daki iş vardiyasının başı olan Dana Nabereznyov’a, bir nesil zanaatkâra ayrıntılara nasıl ince ayar yapacaklarını öğretti. lüks tüyler üreten yeni nesil kadın zanaatkarların dizi, ana şirket Tiffany’nin temel öğesi haline geldi. Dünyanın en büyük lüks şirketi, kadın işçi sıkıntısıyla karşı karşıya; bu durum, çanta, ayakkabı ve ikramiye üretimini tehdit edebilecek. Lüks, sıradan imalatlara talep artıyor, tam tersine profesyonel bir pazar olarak el yapımı ürünler istiyorum.


LVMH, 2025 yılı sonuna kadar rekor bir sayı olan 22.000 kadın işçi açığının yaşanacağını varsayıyordu. Bu şehirlerin yaklaşık üçte ikisi LVMH lüks mağazalarındaki satış görevlileri ve dünya çapındaki otellerindeki çalışanlardır. Önce teyzenizin esnaf ve tasarımcılarından kurtulun. Daha az şiirsel ama toplum için birçok açıdan daha önemli.


Tiffany nişan yüzüğü, Loewe deri çanta, Hublot saat veya Loro Piana kazağı gibi en yeni LVMH ürünlerinin çekiciliğinin büyük bir kısmı, bunların en azından kısmen rünlerden yapılmış olması gerçeğinde yatmaktadır. İlk profesyonel işleme, bu ürünün yüksek fiyatlarının ve şirketin marka mirasını onurlandıran pazarlama cazibesinin nedenlerinden biridir. Bazıları yüz yıldan fazla bir süre önce kuruldu.


LVMH ve diğer pahalı markaların satışlarında son dönemde yaşanan yavaşlamaya rağmen lüks ürünlere olan talep, pandemi öncesine göre çok daha güçlü. Metal rayları kesmeyi, değerli taşları hediye olarak yerleştirmeyi veya çanta ve ayakkabı yapmayı bilenlerin sayısı on yıldan az bir süre geçti, fiyatları ise insanların yarısından az. ABD ve Avrupa’da her geçen nesilde, giderek daha fazla kadın işçi bu tür manuel işlerden uzaklaşıyor ve sözde bilgi ekonomisiyle ilişkili pozisyonları tercih ediyor.


Mtiers d’Excellence olarak bilinen LVMH programını yürüten Alexandre Boquel’e göre insanlar yerlerinden edilmiyor. Bu nedenle onları bulmamız ve ortadan kaldırmamız gerektiğini ekledi. Boquel’e göre Clem’in rotası grubun teknik bilgisini korumaktır. Eğer holding için nitelikli işçi kaynağı yaratamazsak mevcut büyüme seviyesini koruyamayız, diye ekledi.


Trend büyüme yönünde



Daha sonra nitelikli kadın sayısının az olmasıyla büyüme hızı yavaşlıyor ve diğer şirketler lükse dönüşüyor. Lüks takım elbise üreticisi Raffaele Caruso’nun genel yayın yönetmeni Marco Angeloni’ye göre, geçen yıl bir numaralı endişemiz olan bu konuyu umutsuzca arıyoruz.


Caruso firması İtalya’nın Parma kentinde bulunuyordu ve beş bin dolara satılabilen kadın takım elbiseleri üretiyordu. Rune oluşturma ve işleme yaklaşık dokuz saat sürer. Angeloni, salgının kadın işçi açığını daha da kötüleştirdiğini, hatta İtalya ve diğer yerlerdeki birçok şirketin üretimi durdurduğunu veya azalttığını söylüyor. O dönemde birçok yaşlı kadın erken emekliliğe gitti ve genç çalışanlar başka sektörlere gitmeye zorlandı. Faaliyet gösteremeyen, kapatılan fabrikaları vardı.


Angeloni’ye göre, covid sırasında toplumsal hareketler yok olmaya mahkum gibi görünüyordu. Pandemi hafiflediğinde tercih talebi keskin bir şekilde arttı. O zamanlar tabela beni bir çalışan olarak işe alıyordu, ancak Angeloni her zaman yaptığı gibi işi dış yüklenicilere yaptıramıyordu. Ortadan kaybolmayan fabrikalar vardı ama bunlar kendi üretim kaynaklarını güvence altına almak isteyen büyük lüks markaların eline geçti. Talep dalgalanınca insanlar beklediğimiz sıklıkta işe dönmediler. Angeloni, birçoğunun yaşam tarzlarını ve hatta endüstrileri değiştirdiğini anlatıyor.


Böylece, Vácar’daki lüks ayakkabı şirketi Bally’nin genel editörü Nicolas Girotto, profesyonel pozisyonlar için beş ila on arası boş pozisyonu kaçırmayacağını söyledi. Lüks sektörde uzun vadeli trend sürekli büyümedir, çünkü çalışan sayısı zayıf olduğundan marka, şirketindeki kadınların her birinin ayakkabı yapım sürecinde bir adım üzerinde uzmanlaşmak yerine birkaç adımı öğrenmesini sağlamaya çalışmaktadır. Girotto bunun geleneğin ihlali olduğunu kabul ediyor.


En iyi Bally ayakkabılarını yapmak için 250 ayrı adım gerekir. Dün Lugano’daki tabela stüdyosundaki toplam 100 kadın işçinin yaklaşık yüzde 20’si artık birden fazla çalışmayla ilgileniyor. Girotto, ne kadar çok beceriye sahip olurlarsa, şirket ve kendisi için o kadar iyi olacağını ekledi.


Ellerinle bir şeyler yap



LVMH’nin lüks ürünler alanındaki stratejisi basittir. Artık potansiyel başvuru sahiplerini öğrenci olarak ve işleri ve coğrafi alanları genişletmek için mükemmel bir program olarak kabul edeceğim. Fransız devi, 2018’de sadece 180 adet üretmişken, bu yıl 700 adet otomobil piyasaya sürdü ve beşinci yıl için daha fazlasına sahip olmak istiyor.


LVMH’ye yeni gelenlerin teyzesi yeniden eğitim alıyor, örneğin pazarlamadaki ürün müdürü kuyumcu oluyor. Fransa’daki pek çok insan ona somut bir şekilde dokunmanın, elleriyle bir şeyi Boquel’e kesmenin gerekli olduğunu düşünüyordu. Kuyumcu mağazasını kullanmak için 40’lı ve 45’li yaşlarındaki kaç kişinin şirkete başvurduğunu görünce şaşırdı. Boquel’in işinin özü, şirketin bu karmaşıklıkları gençlere tanıtabilmesi için Fransa ve ABD’deki ortaokullarda atölye çalışmaları düzenlemektir.


Boquel’e göre insanlar bu mesleklerin yüzde birini bile bilmiyor. Bunlar arasında örneğin Hennessy kok fıçılarının kaligrafları ya da gürgen bloktan ayakkabı kalıpları yapan Berluti şirketi var. Bu tür formların maliyeti 2.500 dolardır.


LVMH ofislerinin çoğu Fransa, İtalya ve Avusturya’da bulunmaktadır. Şirket, ABD dahil diğer ülkelere de yayılıyor. Fransa, Almanya ve Avusturya’da Uoya geleneği ve geleneksel kadın işçi yetiştirme yöntemiyle doluyken, ABD’de onlarca yıldır Uoya’yla bir uzman olarak ilgilenen Robert Lerman’a göre çok daha az fark var. Washington düşünce kuruluşu Urban Institute’un çalışanı. Lerman’a göre, Başkan Emmanuel Macron liderliğindeki Fransa, Avrupa Birliği’nin yeniden inşası için milyarlarca dolar harcarken, ABD bu alana yılda yalnızca 300 milyon dolar yatırım yapıyor.


ABD endüstrilerinin yarısının şu anda uzun vadeli inşaat sözleşmeleri, elektrikçiler ve tesisatçılar ile uğraştığı belirtiliyor… Lerman, LVMH’nin kapatılmasının bu sektördeki diğer şirketler için harika bir örnek olacağını ekledi. Ona göre pratik yaparak öğrenilir. Sadece yatak odasından edineceğiniz bilgilerle avantaj sağlayamayacağınızı ekleyin.


ABD ile karşılaştırıldığında Fransa’da öğrenci programı başlatmak nispeten kolaydır. Dizlerin masrafları işletmelerin vergilerinden ve işverenlerinin ücretlerinden geliyor. Ve metal endüstrisi için tasarlanmış sayısız tekerlek var. Bu, LVMH şirketinin bir genişletme programı oluşturmasını ve potansiyel müşterilerle iletişim kurmasını kolaylaştırıyor.Bloomberg’e göre Boquel, ABD’de yalnızca Fransız konseptinden esinlenerek sıfırdan başlamamız gerektiği sonucuna vardı.