Kişisel motivasyonlar, yönetmen ve oyun yazarı Jakub Čermák'ı O polednách romanını yazmaya ve yönetmeye yöneltti. Komünist savcı Ludmila Brožová-Polednová'nın kaderini ve hayatının son aşamasını konu alan oyunu, aynı zamanda ailesinin en yaşlı kuşağıyla olan siyasi anlaşmazlıklarını da hatırladığı için yazdı.
Böylelikle gençliğinde Milada Horáková davasında savcı olarak görev yapan ve bu nedenle idam cezasına çarptırılan ve 88 yaşında en yaşlı Çek kadın mahkum olan bir kadını baş kahraman olarak izleyiciye tanıttı. .
Zuzana Bydžovská, huzurevinde geçmişiyle yüzleşen bir kadının zor rolünü üstlendi. Čermák'ın rolü kendisi için özel olarak yazdığı söyleniyor ve oyuncuyla olan etkileşimi burada gerçekten dikkat çekiyor. İcra memuru ortaya çıktığında, kahraman arkadaşlarıyla (Miloslav König ve Ivana Uhlířová) vakit geçiriyor. Yaşlı kadın bu duruma çözüm bulmaya ve ne için yargılanması gerektiğini toparlamaya çalışırken kızı ve torunu gelir. “Strudel pişirdim, biraz ister misin?” diye soruyor kahraman, biraz kafası karışmış bir şekilde, hâlâ şekerli tepsinin üzerinde yavrularını daire içine alıyor.
Čermák, kişisel düzeyin dışında, süreçlere aktif olarak katılan bir kişiyi (toplumdaki rol) ve sevilen bir büyükanneyi (ailedeki rol) yan yana getirdiğinde, şimdiye kadar pek tartışılmayan bir sıcak konuyu daha açmak istedi. Yani, adaletin yalnızca mezarın üstünde bulduğu kişileri nasıl ve yargılayıp yargılayamayacağımız.
Miloslav König'in mükemmel solosundaki karakterlerinden biri, yaklaşık beş ila on yıl önce komşu Almanya'da benzer bir sorunla nasıl başa çıktıklarını hatırladığında, “Herkes bunu yaşlılık demansına ya da ölümcül bir duruma bağladı” diye gürlüyor. “Geriatri hukuku, palyatif adalet!” diye öne sürüyor.
Muhteşem bir duruşmanın yapılacağı sırada “Asılmış bir politikacı karlı bir iştir, en iyi ticari üründür” sesi duyulur. Metnin zekası, konunun içine dalma, Čermák'ın yönetmenliğinin sertliği ve bir dizi etkileyici fikir, burada orijinal bir sahne ve her şeyden önce oyuncuların performanslarıyla buluşuyor. Özellikle Ivana Uhlířová'nın şaşmaz sunumu ve genel kişiliği, yaratıcı fikirlerin mükemmel bir şekilde iletilmesini sağlıyor. Ancak Miloslav König (geriatri hukuku ile ilgili kısım) ve Daniel Krejčík de kendi rollerini oynayacaklar. Bir başkasına ek olarak, örneğin yaşlı bir kadını mahkemedeki son performansına hazırlayan bir yönetmeni canlandırıyor. Ancak bu kahramanın modern tavsiyeleri ve yaklaşımı yalnızca “communistka_svine” hashtag'ine yol açıyor.
Fikirlerin bolluğu ve sürekli yanıp sönen karakterler nedeniyle, en ünlü işçi sınıfı savcımızın Švehlovka'daki Venüs'teki son macerasının tamamı, yarı kör (ancak işiten) emeklinin modern dünyayla hesaplaştığı ateşli bir rüya olarak anlaşılabilir. zamanlar ve geçmiş eylemleri. Burada, huzurevindeki yemek arkadaşları, kötü şöhretli davaların eski meslektaşlarıyla öyle bir karışıyor ki, bir an için daha çok maneviyatçı bir seansa benziyor. Ve belki Milada Horáková'nın kendisi bile “savcısına” nihai affı vermeye gelecektir…
Čermák'ın performansı bazı yerlerde fazlasıyla postervari görünse de, sunumu ve bağlılığıyla etkileyici ve gerçekten çözülmemiş soruların önünü açıyor.
Ancak izleyiciler dizinin genel uzunluğu konusunda sorun yaşayabilir. Yaratıcı muhtemelen işine o kadar dalmıştı ki, Marta Ljubková gibi deneyimli bir dramaturg bile ona gerekli mesafeyi bırakmamıştı. Aşırı çekimlere rağmen genel olarak izleyiciyi düşündürecek etkileyici ve özgün bir çalışma ortaya çıktı.
Böylelikle gençliğinde Milada Horáková davasında savcı olarak görev yapan ve bu nedenle idam cezasına çarptırılan ve 88 yaşında en yaşlı Çek kadın mahkum olan bir kadını baş kahraman olarak izleyiciye tanıttı. .
Zuzana Bydžovská, huzurevinde geçmişiyle yüzleşen bir kadının zor rolünü üstlendi. Čermák'ın rolü kendisi için özel olarak yazdığı söyleniyor ve oyuncuyla olan etkileşimi burada gerçekten dikkat çekiyor. İcra memuru ortaya çıktığında, kahraman arkadaşlarıyla (Miloslav König ve Ivana Uhlířová) vakit geçiriyor. Yaşlı kadın bu duruma çözüm bulmaya ve ne için yargılanması gerektiğini toparlamaya çalışırken kızı ve torunu gelir. “Strudel pişirdim, biraz ister misin?” diye soruyor kahraman, biraz kafası karışmış bir şekilde, hâlâ şekerli tepsinin üzerinde yavrularını daire içine alıyor.
Čermák, kişisel düzeyin dışında, süreçlere aktif olarak katılan bir kişiyi (toplumdaki rol) ve sevilen bir büyükanneyi (ailedeki rol) yan yana getirdiğinde, şimdiye kadar pek tartışılmayan bir sıcak konuyu daha açmak istedi. Yani, adaletin yalnızca mezarın üstünde bulduğu kişileri nasıl ve yargılayıp yargılayamayacağımız.
Miloslav König'in mükemmel solosundaki karakterlerinden biri, yaklaşık beş ila on yıl önce komşu Almanya'da benzer bir sorunla nasıl başa çıktıklarını hatırladığında, “Herkes bunu yaşlılık demansına ya da ölümcül bir duruma bağladı” diye gürlüyor. “Geriatri hukuku, palyatif adalet!” diye öne sürüyor.
Muhteşem bir duruşmanın yapılacağı sırada “Asılmış bir politikacı karlı bir iştir, en iyi ticari üründür” sesi duyulur. Metnin zekası, konunun içine dalma, Čermák'ın yönetmenliğinin sertliği ve bir dizi etkileyici fikir, burada orijinal bir sahne ve her şeyden önce oyuncuların performanslarıyla buluşuyor. Özellikle Ivana Uhlířová'nın şaşmaz sunumu ve genel kişiliği, yaratıcı fikirlerin mükemmel bir şekilde iletilmesini sağlıyor. Ancak Miloslav König (geriatri hukuku ile ilgili kısım) ve Daniel Krejčík de kendi rollerini oynayacaklar. Bir başkasına ek olarak, örneğin yaşlı bir kadını mahkemedeki son performansına hazırlayan bir yönetmeni canlandırıyor. Ancak bu kahramanın modern tavsiyeleri ve yaklaşımı yalnızca “communistka_svine” hashtag'ine yol açıyor.
öğlen 70 % Depresyondaki çocuklar paraya can atar 17 Mart 2024'te gösterime giriyor Senaryo, Yönetmen: Jakub Čermák Oyuncular: Zuzana Bydžovská, Daniel Krejčík, Ivana Uhlířová, Miloslav König, Zoja Oubramová, Veronika Janků |
Fikirlerin bolluğu ve sürekli yanıp sönen karakterler nedeniyle, en ünlü işçi sınıfı savcımızın Švehlovka'daki Venüs'teki son macerasının tamamı, yarı kör (ancak işiten) emeklinin modern dünyayla hesaplaştığı ateşli bir rüya olarak anlaşılabilir. zamanlar ve geçmiş eylemleri. Burada, huzurevindeki yemek arkadaşları, kötü şöhretli davaların eski meslektaşlarıyla öyle bir karışıyor ki, bir an için daha çok maneviyatçı bir seansa benziyor. Ve belki Milada Horáková'nın kendisi bile “savcısına” nihai affı vermeye gelecektir…
Čermák'ın performansı bazı yerlerde fazlasıyla postervari görünse de, sunumu ve bağlılığıyla etkileyici ve gerçekten çözülmemiş soruların önünü açıyor.
Ancak izleyiciler dizinin genel uzunluğu konusunda sorun yaşayabilir. Yaratıcı muhtemelen işine o kadar dalmıştı ki, Marta Ljubková gibi deneyimli bir dramaturg bile ona gerekli mesafeyi bırakmamıştı. Aşırı çekimlere rağmen genel olarak izleyiciyi düşündürecek etkileyici ve özgün bir çalışma ortaya çıktı.