Yirmi dokuz yaşındayım, çevremdeki bütün arkadaşlarım yavaş yavaş evleniyor ve sen kimseyi tanımıyor musun? Hayatlarının dörtte biri ile on yaşlarının sınırındaki mevcut bekarlar arasında yankı uyandıran Oehav tma, çılgın bir açık hava kulübünde çalışmaya karar verdi.
Efsanevi sahne kara komedi olarak telaffuz ediliyor. Tereza hov tarafından Nejbli adıyla yayımlandı. Studio Ypsilon ve Theatre X10'da deneyim kazanan genç yönetmen, Joshua Harmon'un çağdaş metni Amerian'ı çılgınca sunuyor.
Ortaya, yavaş yavaş kadın arkadaşlarına sunağa kadar eşlik eden eşcinsel çocuk Jordan'ı yerleştirdi. Partnerlerinin göreceli bir paspas haline geldiği hayatın ikinci aşamasına yavaş yavaş girerken, Jordan depresyona giriyor ve kazara treni kaçırıp kaçırmayacağını ve finalde yalnız olup olmayacağını merak ediyor. Bu yüzden ilişkiler kurmaya çalışırlar ve bununla ilgili olağan tuzaklarla yüzleşmeye çalışırlar.
Vahşi yaşlı kahramanın kötümser bir maaş gibi hissedebileceği şeyi, Jordan'ın akranları, Jakub Burek'in çalışmasındaki ortalama bir karakterle aynı yoğunlukta yapabiliyor. Öyle görünüyor ki oyun içi kulüp, geçen sene Babyboom parçasıyla olduğu gibi bir nesil karanlığa çarptı. Bu yeni serinin yeniliği dramaturjisi ama ne yazık ki işleyişi ekranın ön çatlağı standardının çok gerisinde.
Divaka beni uzunluk konusunda uyarıyor (ve cesaretimi kırıyor): Shakespeare'in ve Echo'nun tarzında harika bir drama dokunuşuyla iki saat 100 dakika. Peki tek dokunuşla gençlerin odasındaki böyle bir ayağa ne dersiniz? Bu nedenle, bir oyun içi kulüp Harmon'un oyununu önde gelen bestecimiz Viktor Janie'nin tarzında sunsa bile yaratıcılar rahatsız olamazdı. Birçoğu çok fazla tüylenme, tekrarlayan eylemler ve dramatik durumların yaratılmasını içeriyor. Buna ek olarak, bir sahne sürprizi dışında, Dr. Reijn duvarda duruyor, bu yüzden Veer'in iki kıtayı, metni ve oyuncuları çıkarmak zorunda kalıyor.
Metnin zayıf noktalarını değiştirdik, böylece Nejbli haberi oyunculuk yetenekleriyle kurtarıldı. Kahramanını kötülük hayalleri kuran romantik bir genç adam olarak canlandıran mükemmel performansı nedeniyle oyun içi kulüp Jakub Burek'in satın alınmasından bahsetmiyorum bile. Jordan'ın aşkı ve Medvdkov'un itirafı, bu yüzden unutmayın, bu çaresiz zavallıya parmaklarınızı geçmeyin. Sosyal ağlarda net bir profil, abartılı bir e-posta, ilk buluşma dolandırıcılığı. Sahne o kadar gerçekçi ki oyuncular (Burek'in kız arkadaşları Aneka Rusov, Marta Dancingerov ve Sandra Ernodrinsk dışında) kızlara benziyor.
Eğer Nejbli en azından bir saatliğine boğulsaydı, günlük etiketlerle flört dünyasına güzel bir araştırma yapılmış olurdu. Dört saatlik (!) bir videoysanız, karanlıkta evet ve hayır için dramatik bir tartışma dinlerseniz, en iyi performanslarımıza bile dayanamayız.
Tüm erkek rollerinin figürler kadar iyi olduğu gerçeğini bir kenara bırakalım, dolayısıyla Vclav anda ve Viktor Zavadil'in oynayacak pek bir şeyi yok.
Jana Bekov'un büyükannesi başlı başına bir bölüm, bu da akşam konseptine hiç yakışmıyor. Birkaç acı verici ölümün ardından Jordan orta bilgeliğini öğrendiğinde (sadece cesur olacağım!), insan karakterin nasıl bir anlam ifade ettiğini merak ediyor.
Bekov'un rolü bir şekilde bütün geceyi özetliyor. Yeni Nejbli, her türlü mesajın gizlenmesi için öğütülmesine neden olan yetersiz uzunluktan muzdariptir. Ve sonuçta bu dişsiz komedinin yanlış tarafı bir sır olarak kalıyor.
Efsanevi sahne kara komedi olarak telaffuz ediliyor. Tereza hov tarafından Nejbli adıyla yayımlandı. Studio Ypsilon ve Theatre X10'da deneyim kazanan genç yönetmen, Joshua Harmon'un çağdaş metni Amerian'ı çılgınca sunuyor.
Ortaya, yavaş yavaş kadın arkadaşlarına sunağa kadar eşlik eden eşcinsel çocuk Jordan'ı yerleştirdi. Partnerlerinin göreceli bir paspas haline geldiği hayatın ikinci aşamasına yavaş yavaş girerken, Jordan depresyona giriyor ve kazara treni kaçırıp kaçırmayacağını ve finalde yalnız olup olmayacağını merak ediyor. Bu yüzden ilişkiler kurmaya çalışırlar ve bununla ilgili olağan tuzaklarla yüzleşmeye çalışırlar.
Vahşi yaşlı kahramanın kötümser bir maaş gibi hissedebileceği şeyi, Jordan'ın akranları, Jakub Burek'in çalışmasındaki ortalama bir karakterle aynı yoğunlukta yapabiliyor. Öyle görünüyor ki oyun içi kulüp, geçen sene Babyboom parçasıyla olduğu gibi bir nesil karanlığa çarptı. Bu yeni serinin yeniliği dramaturjisi ama ne yazık ki işleyişi ekranın ön çatlağı standardının çok gerisinde.
Divaka beni uzunluk konusunda uyarıyor (ve cesaretimi kırıyor): Shakespeare'in ve Echo'nun tarzında harika bir drama dokunuşuyla iki saat 100 dakika. Peki tek dokunuşla gençlerin odasındaki böyle bir ayağa ne dersiniz? Bu nedenle, bir oyun içi kulüp Harmon'un oyununu önde gelen bestecimiz Viktor Janie'nin tarzında sunsa bile yaratıcılar rahatsız olamazdı. Birçoğu çok fazla tüylenme, tekrarlayan eylemler ve dramatik durumların yaratılmasını içeriyor. Buna ek olarak, bir sahne sürprizi dışında, Dr. Reijn duvarda duruyor, bu yüzden Veer'in iki kıtayı, metni ve oyuncuları çıkarmak zorunda kalıyor.
Metnin zayıf noktalarını değiştirdik, böylece Nejbli haberi oyunculuk yetenekleriyle kurtarıldı. Kahramanını kötülük hayalleri kuran romantik bir genç adam olarak canlandıran mükemmel performansı nedeniyle oyun içi kulüp Jakub Burek'in satın alınmasından bahsetmiyorum bile. Jordan'ın aşkı ve Medvdkov'un itirafı, bu yüzden unutmayın, bu çaresiz zavallıya parmaklarınızı geçmeyin. Sosyal ağlarda net bir profil, abartılı bir e-posta, ilk buluşma dolandırıcılığı. Sahne o kadar gerçekçi ki oyuncular (Burek'in kız arkadaşları Aneka Rusov, Marta Dancingerov ve Sandra Ernodrinsk dışında) kızlara benziyor.
Eğer Nejbli en azından bir saatliğine boğulsaydı, günlük etiketlerle flört dünyasına güzel bir araştırma yapılmış olurdu. Dört saatlik (!) bir videoysanız, karanlıkta evet ve hayır için dramatik bir tartışma dinlerseniz, en iyi performanslarımıza bile dayanamayız.
Gözlerini kırpmadılar 40 % inogame kulübü 12 Ocak 2024'te gösterime giriyor Yönetmen: Tereza Hov Oyuncular: Jakub Burek, Jana Bekov, Sandra Ernodrinsk, Marta Dancingerov, Aneka Rusevov, Vclav anda, Viktor Zavadil |
Tüm erkek rollerinin figürler kadar iyi olduğu gerçeğini bir kenara bırakalım, dolayısıyla Vclav anda ve Viktor Zavadil'in oynayacak pek bir şeyi yok.
Jana Bekov'un büyükannesi başlı başına bir bölüm, bu da akşam konseptine hiç yakışmıyor. Birkaç acı verici ölümün ardından Jordan orta bilgeliğini öğrendiğinde (sadece cesur olacağım!), insan karakterin nasıl bir anlam ifade ettiğini merak ediyor.
Bekov'un rolü bir şekilde bütün geceyi özetliyor. Yeni Nejbli, her türlü mesajın gizlenmesi için öğütülmesine neden olan yetersiz uzunluktan muzdariptir. Ve sonuçta bu dişsiz komedinin yanlış tarafı bir sır olarak kalıyor.