Gah mı KAH mı? (Fars. gāh “vakit, zaman”dan) Bâzan, bâzı zaman, gâh [Tekrar edilerek kullanılır]: Yüzüne baktıkça kâh oğlum aklıma geliyordu kâh kızım (Nâmık Kemal). Bu kanat sesleri, bu hengâme / Kâh müjde olur kâh kara haber (Câhit S. Tarancı).
