Çınar ağacı altında geçirilen bir yaz akşamının eşsiz atmosferi her yıl Kampa Müzesi'nin Yaz Manzarası'na taşınıyor. Meda Mládková'nın yüzüncü yaş gününü kutlamak için tek seferlik bir proje olarak yaratılan bu proje, birkaç yıl içinde Prag'ın tatil tiyatro sezonunun kalıcı bir parçası haline geldi.
Meda'nın ardından yönetmen Adéla Laštovková Stodolová ve senarist Daniela Sodomová, Jan Werich ve Marta Kubišová'nın hayatlarını daha az etkileyici olmayan bir şekilde yeniden anlattı. Geçen yılki yaratıcı aranın ardından bu yıl bir prömiyerle geri dönüyorlar: Kampa'da Forman yeniden sahneleniyor, yani en ünlü yönetmenimizin yaşam yolculuğuna adanmış bir performans.
Anlaşılır hikayenin dans ve şarkılı girişler, orijinal senaryo ve kostümlerle karakterize edildiği önceki renkli parçalara hayran kalan seyirciler, muhtemelen şimdiden önemli beklentilerle geliyorlar. Özellikle de şimdiye kadarki en iyi Marta'dan sonra, zaten klasik dramanın sınırlarının çok ötesine geçmiş olan ve şarkıcılar Berenika Kohoutová ve Hana Holišová'nın (Thalia rolü için ödüle layık görüldü) katılımı sayesinde mükemmel bir drama resitali sundu.
Ancak Salı ve Çarşamba akşamları prömiyeri yapılan mevcut Forman, orijinal formuna dönüş niteliğinde. Burada da seyirci çeşitli hareket bileşenleri görecek, ancak diyaloglara çok daha fazla vurgu yapılıyor. Örneğin, Yahudi nakillerinin baskıcı sunumu, Hair filminin minnettar hatırlatıcısı ve hepsinden önemlisi Amadeus'tan ilham alan final etkileyecektir. Mükemmel sonuç için, daha fazlasını açıklamak utanç verici olur, yani belki de gösterinin tamamı Forman'ın muzaffer çalışmasının 1980'lerde eve dönmesiyle sona erecek kadar. Ve gerçekten en iyi durumda.
Peki arayla birlikte önceki 180 dakika nasıl geçti? Alışılmadık derecede konuşkan insanların bahsedilen dans ve hareket girişlerine rağmen. Yazarlar Forman'ın hayatını çok detaylı bir şekilde anlatıyor, bu yüzden bilgili izleyici bazen bunu fazla tanımlayıcı bulabilir.
Bu, genç Forman ile genç Havel arasındaki karşılaşmada açıkça görülüyor. Havel'in kötü şöhretli izci takma ismine yapılan göndermeyle yetinenler, izleyicinin kimin onuruna sahip olduğuna dair daha sonraki ipuçlarıyla muhtemelen biraz sıkıntı çekecekler. Bununla birlikte, ilgisiz izleyici için, kabul edelim ki, bağlamların hoş bir tekrarı ve bağlantısı olabilir.
Olay örgüsü öncelikle Forman ve kahramanlarının diyalogları üzerinden ilerliyor ve bu bazen kulağa biraz yapmacık geliyor. Werich örneğinde yaratıcılar, merkezi rolü bölerek benzer bir sorunu zarif bir şekilde ele aldılar. Genç Werich oyun oynarken yaşlı adam her şeyi gözlemledi, açıkladı, cilaladı.
Forman örneğinde Stodolová, yetişkin Forman'ın çocuksu benliğini takip ettiği giriş bölümünde bu ilkeye yalnızca ipucu veriyor (bu arada, genç Nathanael Ruml'un çok iyi bir performansıyla).
Ancak Marek Adamczyk, ana karakteri tam da Miloš Forman'ın hafızamızda yer ettiği gibi tasvir etti: geniş bir gülümsemesi ve purosu olan, yüksek sanatta oynamayan ve sadece hayatı döndüren dünyevi, neşeli bir kişi olarak. Rol ona çok yakıştı. Rolde dönüşümlü olarak yer alan biraz farklı Partik Děrgel'in onunla nasıl başa çıkacağını görmek ilginç olacak.
Diğer açılardan nispeten övgü niteliğindeki bir çalışmada yaratıcılar, Forman'ın kişiliğinin ve kariyerinin diğer tarafına, yani onun iki oğluyla olan ve kaybolmaya doğru giden ilişkisine dikkat çekmekten çekinmediler. Oscar ödüllerinin verilmesini çevreleyen kısaltma burada her şeyi söylüyor.
Taşınabilir LED ekranların dahil edilmesi iyi bir fikirdi; bazen sadece soyut bir şekilde ruh halini yansıtıyorlar, bazen de bahsi geçen filmlerden alıntılar yapılıyor. Forman'ın yanı sıra Ivan Passer ve Alfréd Radok'un da sahnede olduğu göz önüne alındığında, onların çalışmalarına dair çeşitli ve etkileyici bir bakış açısı sunuyor.
Ama tabii ki Prim, Forman'ın materyalini oynuyor. Dönemimizin güzellikleri Jana Brejchová ve Věra Křesadlová'nın genç yüzlerini gösteren döngüler, Černý Peter, Hoří, má panenko, Taking Off, Vlasů ve Amadeo'nun çekimleri bu eşsiz hikayeyi tamamlamaya yardımcı oluyor.
Meda'nın ardından yönetmen Adéla Laštovková Stodolová ve senarist Daniela Sodomová, Jan Werich ve Marta Kubišová'nın hayatlarını daha az etkileyici olmayan bir şekilde yeniden anlattı. Geçen yılki yaratıcı aranın ardından bu yıl bir prömiyerle geri dönüyorlar: Kampa'da Forman yeniden sahneleniyor, yani en ünlü yönetmenimizin yaşam yolculuğuna adanmış bir performans.
Anlaşılır hikayenin dans ve şarkılı girişler, orijinal senaryo ve kostümlerle karakterize edildiği önceki renkli parçalara hayran kalan seyirciler, muhtemelen şimdiden önemli beklentilerle geliyorlar. Özellikle de şimdiye kadarki en iyi Marta'dan sonra, zaten klasik dramanın sınırlarının çok ötesine geçmiş olan ve şarkıcılar Berenika Kohoutová ve Hana Holišová'nın (Thalia rolü için ödüle layık görüldü) katılımı sayesinde mükemmel bir drama resitali sundu.
Ancak Salı ve Çarşamba akşamları prömiyeri yapılan mevcut Forman, orijinal formuna dönüş niteliğinde. Burada da seyirci çeşitli hareket bileşenleri görecek, ancak diyaloglara çok daha fazla vurgu yapılıyor. Örneğin, Yahudi nakillerinin baskıcı sunumu, Hair filminin minnettar hatırlatıcısı ve hepsinden önemlisi Amadeus'tan ilham alan final etkileyecektir. Mükemmel sonuç için, daha fazlasını açıklamak utanç verici olur, yani belki de gösterinin tamamı Forman'ın muzaffer çalışmasının 1980'lerde eve dönmesiyle sona erecek kadar. Ve gerçekten en iyi durumda.
Peki arayla birlikte önceki 180 dakika nasıl geçti? Alışılmadık derecede konuşkan insanların bahsedilen dans ve hareket girişlerine rağmen. Yazarlar Forman'ın hayatını çok detaylı bir şekilde anlatıyor, bu yüzden bilgili izleyici bazen bunu fazla tanımlayıcı bulabilir.
Bu, genç Forman ile genç Havel arasındaki karşılaşmada açıkça görülüyor. Havel'in kötü şöhretli izci takma ismine yapılan göndermeyle yetinenler, izleyicinin kimin onuruna sahip olduğuna dair daha sonraki ipuçlarıyla muhtemelen biraz sıkıntı çekecekler. Bununla birlikte, ilgisiz izleyici için, kabul edelim ki, bağlamların hoş bir tekrarı ve bağlantısı olabilir.
Olay örgüsü öncelikle Forman ve kahramanlarının diyalogları üzerinden ilerliyor ve bu bazen kulağa biraz yapmacık geliyor. Werich örneğinde yaratıcılar, merkezi rolü bölerek benzer bir sorunu zarif bir şekilde ele aldılar. Genç Werich oyun oynarken yaşlı adam her şeyi gözlemledi, açıkladı, cilaladı.
Forman örneğinde Stodolová, yetişkin Forman'ın çocuksu benliğini takip ettiği giriş bölümünde bu ilkeye yalnızca ipucu veriyor (bu arada, genç Nathanael Ruml'un çok iyi bir performansıyla).
Ancak Marek Adamczyk, ana karakteri tam da Miloš Forman'ın hafızamızda yer ettiği gibi tasvir etti: geniş bir gülümsemesi ve purosu olan, yüksek sanatta oynamayan ve sadece hayatı döndüren dünyevi, neşeli bir kişi olarak. Rol ona çok yakıştı. Rolde dönüşümlü olarak yer alan biraz farklı Partik Děrgel'in onunla nasıl başa çıkacağını görmek ilginç olacak.
Erkek için 60 % Museo Kampa'nın yaz sahnesi 18 Haziran 2024'te gösterime giriyor Yönetmen: Adéla Laštovková Stodolová Oyuncular: Marek Adamczyk / Patrik Děrgel, Nathanael Ruml / Maxmilián Kocek, Kristýna Jedličková / Aneta Kalertová, Kryštof Krhovják / Jan Vlas, Maximilián Dolansky / Adam Královič, Matouš Ruml / Aleš Petráš, Václav Vašák / Kryštof Bartoš, Adam Hruška / Matyáš Třískala, Jan Hruška / Zdeněk Třískala, Daniel Šváb / Petr Vršek, Přemysl Pálek / Roman Blumaier, Barbora Kubátová / Stanislava Jachnická ve diğerleri |
Diğer açılardan nispeten övgü niteliğindeki bir çalışmada yaratıcılar, Forman'ın kişiliğinin ve kariyerinin diğer tarafına, yani onun iki oğluyla olan ve kaybolmaya doğru giden ilişkisine dikkat çekmekten çekinmediler. Oscar ödüllerinin verilmesini çevreleyen kısaltma burada her şeyi söylüyor.
Taşınabilir LED ekranların dahil edilmesi iyi bir fikirdi; bazen sadece soyut bir şekilde ruh halini yansıtıyorlar, bazen de bahsi geçen filmlerden alıntılar yapılıyor. Forman'ın yanı sıra Ivan Passer ve Alfréd Radok'un da sahnede olduğu göz önüne alındığında, onların çalışmalarına dair çeşitli ve etkileyici bir bakış açısı sunuyor.
Ama tabii ki Prim, Forman'ın materyalini oynuyor. Dönemimizin güzellikleri Jana Brejchová ve Věra Křesadlová'nın genç yüzlerini gösteren döngüler, Černý Peter, Hoří, má panenko, Taking Off, Vlasů ve Amadeo'nun çekimleri bu eşsiz hikayeyi tamamlamaya yardımcı oluyor.